CO2 en onze gezondheid, deel 3

Het lijkt even rustig op het front van de klimaatdrammers, maar dat is slechts schijn, want binnenkort begint het circus weer opnieuw.

Maar, wat zijn de gevolgen voor onze gezondheid, zowel fysiek als mentaal, als het CO2 gehalte verder omlaag wordt gebracht?



Vandaag deel 2 van een serie van 3 artikelen, geschreven door natuurgeneeskundige Toon van de Laat die al eerder een aantal artikelen op deze website publiceerde zoals hier en hier. Deel 1 van deze serie is hier te vinden en deel 2 hier.

CO2 en onze gezondheid. Deel 3 van 3 

We staan er nauwelijks bij stil en toch is de ademhaling een van de belangrijkste levensfuncties. Mensen die een benauwd gevoel hebben, zoals astmatische- en coronapatiënten weten hier alles van. Door de luchtvervuiling en verkeerde voeding, vaccinaties en door de stress in onze maatschappij zijn de longproblemen toegenomen. Door stress neemt de snelheid van de ademhaling toe, de gemiddelde mens ademt 12 tot 18 maal per minuut. Door deze snelle en diepe ademhaling verliezen wij te veel CO2 uit ons lichaam. In de natuur wordt altijd naar evenwicht gezocht, ook ons lichaam zoekt naar homeostase. Is men zenuwachtig dan gaat men sneller en dieper ademen terwijl we toch niet extra bewegen, dit is niet gezond. 12 tot 18 maal per minuut ademen geeft problemen, zowel op korte als op lange termijn. Het heeft allemaal met de balans tussen koolzuurgas (CO2) en zuurstof te maken. Bij de meeste mensen geeft een bewuste ademhaling problemen, omdat in het grootste deel van ons leven wij niet bewust zijn van onze ademhaling. Gaan we hier op letten dan raken mensen het ritme kwijt. Wij ademen bijna altijd op automatische piloot en de ademhalingspatronen reageren automatisch op onze behoeften, zoals bv bij lichaamsbeweging. We kunnen ons adempatroon bewust veranderen als we dat willen. Zijn we aan het strand dan kunnen we de zeelucht extra diep inademen, maar als we door de rook lopen zullen we onze adem inhouden. Op dit moment leven we in een maatschappij die ons allen onder druk zet. De gemiddelde mens ademt tussen de 12 tot 18 maal per minuut zonder daar zelf erg in te hebben. Dit is chronische hyperventilatie.

De reguliere geneeskunde ziet longproblemen als de oorzaak van de benauwdheid wat lang niet altijd het geval is. Er zijn meer oorzaken van benauwdheid die buiten de longen liggen dan van de longen zelf. Deze eenzijdige benadering van de longpatiënt zal er voor zorgen dat de zieke zijn hele leven ziek blijft en altijd van medicijnen afhankelijk is. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Of misschien toch wel. Medicijnen hebben altijd bijwerkingen, omdat ze lichaamsvreemd zijn, hierdoor zullen we steeds meer klachten ontwikkelen.

Buteyko, een Russische wijsgeer deed een belangrijke ontdekking: hij zag dat een groot aantal chronische ziekten, waaronder astma, bronchitis, allergie, en nog 50 andere ziekten, veroorzaakt werden door een verkeerde ademhaling. Buteyko zei dat de meeste mensen veel te diep en te snel ademen. Hij beweerde zelfs dat als de Buteyko-norm van de ademhaling wordt aangehouden de meeste ziektes verdwijnen. En ik moet hem gelijk geven dat dit vóór 1970 zeker waar was. Na 1970 is er het een en ander op onze Aarde veranderd. Men is meer gifstoffen gaan produceren die door de landbouwers massaal tegen insecten en schimmels worden ingezet. Hierdoor kan de plant zelf geen afweerstoffen meer tegen de insecten en de schimmels aanmaken. Wij mensen zijn van diezelfde afweerstoffen afhankelijk, omdat wijzelf deze afweerstoffen, zoals vitamine C, niet kunnen aanmaken. De gifstoffen die we op dit moment binnen krijgen bestonden in de tijd toen Buteyko onderzoek deed nog niet. Nu is het een ander verhaal geworden. De afvalstoffen van nu worden door ons lichaam makkelijk opgenomen, maar zijn door het lichaam moeilijk af te breken en uit te scheiden, waardoor ze gaan stapelen.

In de navelstreng van het geboren kind zitten al 287 giftige stoffen opgeslagen. Dit geeft al een slechte start voor het pasgeboren kind. Hier bovenop worden meerdere vaccinaties gegeven en als het kleintje ziek is, de nodige antibiotica. Het immuunsysteem wordt zodanig aangetast dat het kind, door deze lichamelijke stress, al meer naar adem gaat snakken en in een vicieuze cirkel van hyperventileren raakt. Dan wordt het kind ook nog gevoed met koemelkproducten, die het niet kan verteren, waardoor meerdere ziekten zullen ontstaan. Darmkrampjes, keelontstekingen, middenoorontstekingen, eczeem, allergieën, de ene antibiotica na de andere. Door deze toestanden wordt de zuur/base balans sterk verstoord. Dit maakt altijd ziek.

Buteyko’s stelling: als de cel gezond is, dan is de mens ook gezond. Hij onderzocht wat het betekent voor de cellen als men hyperventileert, dus 12 of meerdere malen per minuut ademt. En hij zag dat koolzuurgas in de cel net zo belangrijk is als het zuurstof. Koolzuurgas (CO2 ) is een kleurloos en reukloos gas dat van nature in de Aardse atmosfeer voorkomt. Ditzelfde CO2 zit ook in onze cellen en in het bloed. Het ontstaat tijdens het produceren van energie. In de cel wordt energie aangemaakt uit glucose (suiker) en zuurstof. Dit gebeurt in de mitochondriën (energiefabriekjes), mits de zuurgraad in de cel neutraal is. Als de zuurgraad in de cel verstoord is, kunnen de mitochondriën moeilijk energie aanmaken. Als de mitochondriën met behulp van zuurstof glucose omzet in energie (ATP), ontstaan er twee reststoffen. Dit is water en koolzuurgas. Het water plassen we uit. Met het CO2 wordt anders omgegaan. De cel gebruikt dit om zichzelf zoveel mogelijk in zijn neutrale zuurgraad te houden. Buteyko heeft in de cel het koolzuurgas gemeten en bij gezonde mensen is dit ongeveer 8%. Als de cel 8% CO2 bezit, is de zuurgraad van die cel in een staat waarin de enzymen hun werk kunnen doen. Stijgt de zuurgraad in de cel, dan werken de enzymen die nodig zijn voor een goede energieproductie niet meer. Zakt het CO2 in de cel naar bv 7% dan kunnen de mitochondriën hun werk niet goed meer doen en de energieproductie van zowel de hersencellen als lichaamscellen komen in het gedrang. Als wij gaan lopen of sporten zullen de spiercellen meer energie aanmaken. Tegelijkertijd ontstaat er ook CO2 in de cel. De cel laat het CO2 oplopen tot 8% en het overschot wordt aan het bloed afgegeven. Bij iemand die op bed ligt wordt weinig CO2 aangemaakt. Hierdoor zal het CO2 in de cel gaan zakken en ontstaan slechtwerkende mitochondriën of enzymen. Door de lage energieproductie is er ook een te laag CO2 productie. Dit heeft tot gevolg dat de persoon zieker zal worden nu de zuurgraad van het bloed uit balans raakt. Als men te snel ademt, zoals de meeste mensen in stresssituaties doen, raken we ook nog het koolzuurgas uit de longen kwijt. De ijle buitenlucht met 0.039% CO2 zal zich met de 6.5% CO2 in de longen vermengen en mee naar buiten nemen tijdens het uitademen. Hierdoor zakt het CO2-gehalte in de longblaasjes naar bv 4.5%. Nu zal in het bloed het koolzuurgas ook zakken, omdat de zuurstofdruk in de longblaasjes extreem laag is zal het CO2 snel de longblaasjes instromen. Door het lage CO2-gehalte in het bloed is de zuurgraad verstoord en zullen de bloedvaten vernauwen en zal het bloedtransport eveneens afnemen.

CO2 wordt in onze cellen aangemaakt en vult onze longen als het wordt afgevoerd. We hebben gezien dat bij een gezond persoon minimaal 6.5% koolzuurgas in de longen moet zitten. De CO2 productie wordt door de reguliere wetenschap als een afvalproduct van de stofwisseling gezien dat via het bloed wordt afgevoerd, terug naar de longen. Koolzuurgas is zeer belangrijk voor het in stand houden van de zuurgraad van onze cellen, bloed en de longen. Koolzuurgas zal ons bloed meer zuur maken en zuurstof zal het meer basis maken. Met behulp van zuurstof, mineralen, zouten en CO2 wordt ons lichaam zo goed mogelijk in een klein bereik gehouden. Dit zou moeten liggen tussen de pH 7.07 tot maximaal pH 7.20. De gemiddelde mens zit op dit moment op pH 7.38.

Als in de cel, door gebrek aan zuurstof/koolzuurgas, de zuurgraad verstoord is, dan kunnen de mitochondriën geen of te weinig energie aanmaken. Zonder energie gaan cellen dood. De cel wil wel blijven leven en zal op een andere manier energie aan moeten maken. Melkzuur kan net als zuurstof energie uit glucose aanmaken. Door zuurstofgebrek werken de mitochondriën niet, nu zal de cel zelf melkzuur aan moeten maken om toch energie te kunnen produceren. Als de cel zuurstof heeft dan kan de mitochondrie uit een ‘suikerklontje’ (een pyruvaat molecuul) 38 energiepakketjes (ATP) aanmaken. Zonder zuurstof dus met melkzuur kan de cel van hetzelfde ‘suikerklontje’ 2 energiepakketjes aanmaken. Dit is wat weinig. Het koolzuurgas zakt nog verder omlaag. Nu zijn de mitochondriën helemaal uitgeschakeld en kan de cel nog alleen op melkzuur werken. Als dit zo is dan kan de cel energie aanmaken met behulp van fermentatie (gistingsproces). Dit is een kankercel. Dus een kankercel is per definitie een cel zonder zuurstof waarin de mitochondriën zijn uitgeschakeld.

CO2 is in ons lichaam van levensbelang en we moeten dit op peil houden. Dit kan door goed te bewegen. Laat de natuur zijn eigen werk maar doen die weet hoe dat moet. De natuur heeft zich in miljoenen jaren goed kunnen redden. Als de mens stopt met het maken van dodelijk gif, komt het allemaal goed.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl