Misschien is één van de grootste gevaren die ons bedreigen wel dat niemand die asteroïdes ziet aankomen.

Enkele dagen geleden scheerde wederom een zogenaamde “city killer” vlak langs de aarde en niemand had deze opgemerkt.




Wanneer een object uit de ruimte passeert op een afstand van minder dan 100.000 kilometer, dan is dat met recht rakelings te noemen. Een afstand die ongeveer eenvijfde deel is van die naar de maan.

Alan Duffy, hoofdwetenschapper bij het Royal Institution of Australia, zei: “Ik was stomverbaasd, dit was echt schrikken”.

Deze asteroïde was er niet eentje die al lang van te voren door astronomen was ontdekt of werd gevolgd. Het was een asteroïde die als het ware vanuit het niets verscheen. Zo werd het ook omschreven door astronoom Michael Brown uit Melbourne.

We praten hier over een object dat volgens NASA een doorsnee had van ergens tussen de 57 en 130 meter en een koers volgde die het tot op 73.000 kilometer afstand van de aarde bracht.

Ook Michael Brown was stomverbaasd en zei: “Mensen beseffen eigenlijk pas wat er is gebeurd, als het object ons al is gepasseerd”.

Kort voordat de asteroïde de aarde passeerde (enkele uren) werd deze door astronomen in Amerika en Brazilië ontdekt.

Volgens Brown is het de grootste asteroïde die in lange tijd zo dicht bij de aarde is geweest. Als je dan nagaat dat deze asteroïde groot genoeg is om een complete stad te vernietigen, hoe kan het dan dat helemaal niemand deze heeft zien aankomen?

Dit schijnt te komen doordat deze asteroïdes eigenlijk te klein zijn om in de kijker te lopen. Astronomen moeten echt een beetje geluk hebben om dit soort objecten te ontdekken. Vaak gebeurt dit doordat bijvoorbeeld het zonlicht er net op valt of iets dergelijks.

NASA concentreert zich voornamelijk op asteroïdes met een doorsnee van groter dan zo’n 800 meter en zegt daarvan er ongeveer 90 procent te hebben geïdentificeerd.

En dat betekent dat asteroide 2019 OK zoals deze heet, niet in die categorie valt en dus eigenlijk wordt genegeerd, terwijl het groot genoeg is om Amsterdam of Rotterdam compleet te verwoesten.

Dan komt er volgens Brown nog een probleem om de hoek kijken en dat is dat omloopbaan en de koers van dit soort objecten nogal grillig is en heel moeilijk te voorspellen.

Toch maakt dit object lange reizen door de ruimte en gaat in zijn elliptische omloopbaan zelfs voorbij Mars tot in de buurt van Venus. Ook dit betekent weer dat de observatietijd wanneer het in de buurt van de aarde komt, heel erg kort is.

Wanneer het de aarde passeert heeft dit object een snelheid van 24 kilometer per seconde oftewel ruim 86.000 kilometer per uur. Dat is heel erg snel voor een asteroïde, want de meesten doen dit met een snelheid van tussen de 4 en 19 kilometer per seconde.

Brown zegt dat het een kwestie van geluk blijft wanneer een dergelijk object wordt waargenomen en dat dit eigenlijk nooit eerder is dan enkele weken voordat het de aarde passeert of raakt en dan nog moet iemand toevallig de juiste kant op kijken.

Allan Duffy zegt: “Het is iets waar we ons eerlijk gezegd zorgen over moeten maken. Het is geen Hollywood film. Het is een duidelijk en aanwezig gevaar”.

Hij zegt verder dat wanneer een asteroïde zoals 2019 OK de aarde geraakt zou hebben je dit zou kunnen vergelijken met een kernexplosie, genoeg om een grote stad compleet te vernietigen.

Enkele maanden geleden schreven we het volgende:

Keer op keer wordt ons verteld dat er zo goed als geen kans is dat de aarde zal worden geraakt door een asteroïde.

De vraag is dan natuurlijk waarom NASA een simulatie gaat uitvoeren van een mogelijke asteroïde apocalypse?

Niet alleen NASA doet aan deze simulatie mee, ook het alom bekende FEMA en om een generale repetitie te houden voor wanneer deze ramp werkelijk zal plaatsvinden. Ook andere internationale partners zoals de European Space Agency (ESA) zullen aan deze simulatie deelnemen.

De gevolgen op aarde van een inslag door een asteroïde kunnen heel verschillend zijn, afhankelijk van waar deze zal neerkomen. Feit is dat wij in onze moderne tijd nog nooit een dergelijke ramp hebben meegemaakt, dus bij die oefening zullen er heel veel onbekende factoren meespelen. Desondanks gaat men deze oefening houden om de belangrijkste aspecten van een dergelijke ramp te identificeren.

Het scenario dat gebruikt zal worden is dat op 26 maart er een asteroïde is ontdekt die de codenaam 2019 PDC krijgt. In eerste instantie wordt dan gesteld dat er een kans is van 1 op 50.000 dat deze de aarde zal raken, maar al snel wordt dit bijgesteld naar een kans van 1 op 100.


In bovenstaand scenario spreken we dan alleen over de wat grotere asteroïdes en niet eens over de kleinere zoals 2019 OK die klaarblijkelijk te klein zijn om wat mee te doen.

Als je dan verder bedenkt dat de asteroïde bij Chelyabinsk enkele jaren geleden slechts een doorsnee had van ruim 20 meter, in de lucht ontplofte en al enorme schade veroorzaakte, dan weet je dat ook de kleinere asteroïdes die door NASA en andere instanties worden genegeerd ook letterlijk levensgevaarlijk kunnen zijn.

Nu is er op dit moment misschien weinig dat er gedaan kan worden als een astroïde zoals 2019 OK op een bepaalde plek op aarde af koerst, maar het maakt bijvoorbeeld voor de inwoners van Amsterdam of Rotterdam een heel verschil of ze weten dat een asteroïde hun stad gaat raken over twee weken of twee uur.

Een letterlijk verschil tussen leven en dood en hoog tijd dat al die miljarden dollars die nu weer worden geïnvesteerd in een nieuwe bewapeningswedloop in de ruimte, worden gebruikt om een waarschuwingssysteem voor asteroïdes op te zetten voor de bevolking.

Maar ja, dat is diezelfde bevolking die de elite juist zo graag kwijt wil. 
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl