Er zijn in dit nog steeds nieuwe jaar toch ook best wel positieve dingen die de moeite van het vermelden waard zijn. Zoals mensen die hun leven lang in de gezondheidszorg hebben gewerkt en nu ineens beginnen te beseffen dat dingen toch heel anders zijn dan ze dachten.
Het volgende artikel is een bijdrage van Erick van Dijk:
Als we iets willen weten over iemand die we niet kennen dan gaan we natuurlijk naar het hedendaagse toonbeeld van objectieve en evenwichtige informatie, ons aller geliefde Wikipedia. Dit is de openingsparagraaf als je zoekt naar dr. John Campbell:
“John Lorimer Campbell is een Engelse YouTuber en gepensioneerd opleider van verpleegkundigen, bekend om zijn video's betreffende de corona-pandemie. Vroeg in de pandemie ontvingen zijn video's waardering, maar later dreef hij af richting misinformatie. Hij werd bekritiseerd omdat hij suggereerde dat het aantal doden door corona werd overdreven, hij herhaalde onjuiste beweringen over het gebruik van Ivermectine als behandeling tegen corona, en verschafte misleidend commentaar over de veiligheid van de corona-vaccins. Per december 2022 had zijn kanaal op YouTube 2,6 miljoen abonnees en meer dan 581 miljoen views.” Had ik die maar...
Ofwel, in het begin, toen hij braaf het overheidsnarratief volgde in zijn video's kreeg hij hiervoor waardering. Maar toen hij, steeds aan de hand van officiële cijfers en bronnen, de onvermijdelijke vragen begon te stellen, verspreidde hij misinformatie. Ook al wordt het woord niet genoemd, tegenwoordig is alleen al de suggestie voldoende om iemand het vernietigende label “complotdenker” op te plakken. Toch lijken ten minste 2,6 miljoen mensen daar anders over te denken. (Gek toch, dat dit nog steeds feilloos lijkt te werken, ondanks dat dit al zo lang bekend is. Uit de koker van de CIA, na de moord op President Kennedy, iemand dit label opplakken en dit breed uit te meten in de aan hen gelieerde media om de geloofwaardigheid van iemand en wat hij of zij te vertellen heeft compleet te ondermijnen.)
Maar misschien moeten we ons ook afvragen waarom zijn kanaal op YouTube nog steeds bestaat, terwijl vele anderen om veel minder werden verwijderd?
Eigenlijk is de titel van de video enigszins misleidend. Wellicht was “Een begin van ontwaken bij dr. John Campbell” beter geweest. Weliswaar zien we in deze compilatie het verloop van een goedhartig mens die nog gelooft in zijn overheid tot iemand die, aan de hand van officiële cijfers, tot onvermijdelijke conclusies komt en vragen begint te stellen. Aan de andere kant, zoals de meesten, lijkt hij geen weet te hebben van het feit dat het bestaan van het vermeende virus SARS-CoV-2 nooit wetenschappelijk is bewezen. Of welk virus dan ook. Zie het werk van dr. Stefan Lanka in de allereerste video op dit kanaal, “De definitieve weerlegging van virologie,” of de 6-delige serie “Het einde van de bacterietheorie.”
Noch lijkt hij kennis te hebben van de invloed die de familie Rockefeller verwierf in de medische opleidingen in de VS die later wereldwijd de standaard werden met het fortuin dat zij verdienden in de olie-industrie. Zie deel 1 van de excellente documentairereeks “De Machtspiramide,” al twaalf delen verschenen met Nederlandse ondertiteling, met de titel “Machtig onderwijs.”
Vandaar mijn opmerking aan het begin. Er is sprake van een begin van wakker worden.
Naarmate hij begint in te zien dat de farmaceutische industrie eropuit is om zoveel mogelijk geld te verdienen, niet om mensen gezond te maken en te houden, wordt dr. Campbell duidelijk meer en meer cynisch. Het ongeloof is niet gespeeld. Hij heeft immers zijn hele leven doorgebracht in de gezondheidszorg, met de beste bedoelingen. Uiteindelijk, in de loop van 2022, ziet hij zelfs zijn vertrouwen in wetenschap, overheid en farmaceutische industrie tot bijna het nulpunt dalen, eindigend in een mea culpa. Sterk. Beter ten halve gekeerd dan ten volle gedwaald.
Het is de reden voor het maken van deze video. De psychologische factoren bij het “wakker worden.” Eerst en vooral het overwinnen van het ongeloof. “Dit kan toch niet waar zijn?” Dan de pijn van het bedrog. En vooral, hoe hier mee om te gaan. Daarin huist mijn pessimisme.
Ik kan alleen maar uitgaan van mijn eigen proces, hier was ik 100% bij. Ik heb het al eens eerder opgemerkt. Wakker worden is geen lolletje. Da's één. Hierin je eigen weg vinden is twee. En het is niet een kwestie van dagen. Of weken. Of maanden. Om iets van volledige grip te krijgen op de omvang van het bedrog, werkelijk niets is wat het lijkt, en die informatie tot me nemen en te verwerken op dagelijkse basis zonder er aan onderdoor te gaan en depressief te worden, wat toch een aantal keren gebeurde, kostte mij tientallen jaren. Goed, een aardig deel van mijn speurtochten speelde zich af in de tijd voor er een internet bestond, waar het veel moeilijker was om aan degelijke informatie te komen. Maar met zeeën van tijd, in verhouding met iemand die een voltijd baan heeft, en een gezin. Ik werkte als beroepsmuzikant, mijn werkweek was vrijdag en zaterdagavond spelen, en de rest van de tijd vrij om mijn eigen ding te doen. De druk van de economie, de verleidende manipulatie van de marketingindustrie die ons doet geloven dat we gelukkiger zullen zijn met dit of dat product, het maakt dat de meesten niet eens de tijd hebben zich na een lange werkdag te gaan verdiepen in de duistere krochten van de werkelijkheid, laat staan de energie. Of, wanneer je niet in staat bent het te zien, zonder enige motivatie.
En als het nu maar ging om één of twee onverkwikkelijkheden... Al met al een pijnlijk proces, te vergelijken met een rouwproces bij het verlies van een geliefde. We hebben daar elkaar voor nodig. Hoe meer we verenigen, des te sterker staan we. In alles! En hoe langer je iets doet, des te beter wordt je erin. Ook leren accepteren en verwerken. Ik zie mezelf als een levend voorbeeld hiervan. Ongewild en onbedoeld is het ontrafelen van de werkelijkheid mijn levenswerk geworden, met vallen en opstaan. Als ik een onderscheid maak tussen mijn innerlijk leven, dat onmetelijk groot is, en mijn beperkte leven in de wereld daarbuiten, kan ik zeggen dat ik, ondanks de bakken ellende die ik me, dag na dag, weer op de hals haal om bij te blijven, innerlijk mijn weg hierin heb gevonden en toch gelukkig kan zijn.
Laat het vinden van die innerlijke balans dan mijn beste wens zijn voor iedereen in 2023 en daar voorbij.
Videolink