Wat zijn wij de afgelopen eeuw beetgenomen

 virus bestaat niet  Als een mens ergens bang voor is dan is het wel om ziek te worden en dus vertrouwen ze de witte jassen.

Maar wat als deze witte jassen zelf vanaf het prille begin van hun opleiding op een dwaalspoor zijn gezet?



Als je de beschikking hebt over zoveel geld als je maar wilt en je hebt de volledige controle over de MSM, dan kan je met heel veel dingen wegkomen.

En dat is precies wat er is gebeurd de afgelopen eeuw en dit alles dankzij een prominent lid van de beruchte satanische sekte.

Zij naam is John D. Rockefeller en deze man is verantwoordelijk voor miljoenen en miljoenen doden op deze planeet.

Lees in dit artikel hoe de man dat voor elkaar heeft gekregen en dat niet alleen, lees in dit artikel hoe een door hem gekochte wetenschapper op het lumineuze idee kwam dat een virus wel iets heel interessants voor zijn baas zou kunnen zijn.

Hier een klein deel uit dat artikel:

Rivers stelt in 1937 dat men tot dan er vanuit ging dat er bepaalde "agenten" waren die ziektes veroorzaken, zoals schimmels en bacteriën en dat het ondenkbaar zou zijn dat er niet levende "agenten" zouden kunnen bestaan die ziektes veroorzaken. Hij gaat verder met te zeggen dat mensen die dat wel denken deze ziektemakers virussen noemen.

En dan zegt hij het volgende: We weten niet hoe die virussen er uitzien of wat voor structuur ze hebben. Misschien zijn het de dwergen uit het microbiologisch bestaan of misschien zijn het wel voor ons onbekende levensvormen of misschien zijn het wel levenloze elementen die de ziekte veroorzaken.

Maar, ook zegt hij dat het volkomen onjuist is om te zeggen dat virussen niet bestaan.

rockefeller virus koch

Wat hij dan verder stelt is ongeveer hetzelfde als wat astronomen plegen te doen met planeten die ze niet kunnen waarnemen, maar die volgens hun berekeningen er wel degelijk zouden moeten zijn. Astronomen nemen dan aan vanwege allerlei omgevingsfactoren dat die planeet bestaat en Rivers neemt aan dat een bepaald virus bestaat ook op basis van allerlei omringende factoren.

Rivers gaat ervan uit dat virussen bestaan op basis van allerlei uiterlijke kenmerken/symptomen waarvoor men geen verklaring kan vinden. En omdat er geen verklaring gevonden kan worden en mensen toch ziek worden, moet er wel zoiets zijn als een virus, is zijn stelling.

Tot zover het eerdere artikel.

Kortom, het nog nooit bewezen coronavirus bestaat niet en als iets niet bestaat kan je er ook geen vaccin voor maken.

Dat dit een hele smerige industrie is, wordt bewezen in de volgende video die in het Nederlands is ondertiteld door Erick van Dijk en waarover hij het volgende schrijft:

In dit deel een uitleg over hoe vaccins tot stand komen, en over dierproeven om overdraagbaarheid van polio te bewijzen. Een vreemde handelwijze bij de experimenten daartoe.

Proefdieren, volwassen maar veelal ook zogende muizen, hamsters en vijf uur oude cavia's, werden direct in hun hersenen ingespoten met een oplossing van, houd je hoofd er even bij..., een oplossing van onder andere rottende hersenen uit muizen die bij een eerder experiment rechtstreeks in hun hersenen waren ingespoten met een oplossing van poep uit twee jongens met vermeende symptomen van polio. Vermeend, niet aangetoond, een belangrijk onderscheid.

Dat daargelaten, maar is dat de wijze waarop mensen besmet raakten met polio? Werd hen deze giftige en onsmakelijke cocktail rechtstreeks in hun hersenen gespoten? Misschien heb ik zelf iets gemist...?

Enfin, het resultaat van hierboven beschreven experimenten was dat men er niet in slaagde het vermeende polio-virus uit de poep van de jongens, middels injecties rechtstreeks in de hersenen, te laten resulteren in de symptomen van polio bij de arme proefdiertjes. Bij sommige experimenten overleefden de tere lijfjes van de pasgeborenen de injecties niet, maar dat had niets met een virus te maken.

O, en de grap van dit alles, de jongens van wie de poep werd gebruikt bij de polio-experimenten werden opgenomen in een ziekenhuis, behandeld, en waren binnen jaar vrij van enig symptoom van polio. Maar goed, hun “polio” was dan ook vermeend, niet aangetoond. Er wordt nog ingegaan op wat de voor de hand liggende oorzaak was. Het leek alsof “het polio-virus” slechts twee maanden per jaar, in augustus en september, toesloeg en de rest van het jaar vakantie vierde op een onbewoond eiland.

Persoonlijk was ik geschokt door de beelden waar kinderen, hun boterham etend aan een lange tafel, of spelend in het zwembad, worden besproeid met een dikke mist van DDT. Het is een wonder dat iemand het overleefde.

Het enige dat het experiment wel aantoonde was dat het wellicht niet gezond is om rottende hersenen en poep rechtstreeks in een pasgeborene te spuiten. Weten we dat ook weer...

Na een cabaretesk optreden van dr. Andrew Kaufman, één van de eersten die hun hoofd boven het maaiveld uitstaken en alternatieve verklaringen boden, verdiepen we ons nog in de antigenentest, het minder slimme broertje van de malafide PCR-test, en wordt de mythe ontkracht dat antilichamen iets te maken hebben met immuniteit.

We gaan richting het slot van de documentaire, waar ons nog een laatste apenstreek wacht...


Videolink
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl