Wat een zieke wereld

Voor schoolgaande kinderen in Amerika in steden zoals Chicago is het gebruikelijk dat ze voor het naar binnen gaan worden gefouilleerd.

Ongeveer eenzelfde systeem als bij het inchecken van een vliegtuig. Alleen dan hebben we het over een lagere school.



Op een ochtend staat de 11-jarige Caden Cook in de rij om te worden gefouilleerd. Hij merkt dat hij vergeten is om het plastic pistooltje waarmee hij de vorige dag thuis had gespeeld uit zijn jaszak te halen.

Caden wist dat het niet toegestaan was om dit soort dingen mee te nemen in de school, dus wacht hij niet af totdat hij wordt gefouilleerd, maar loopt naar voren en zegt dat hij vergeten is om het speelgoedpistooltje uit zijn jaszak te halen.

Vervolgens krijgt hij geen complimentje voor het goed oplossen van de situatie, maar wordt hij abrupt meegenomen door de schoolleiding voor een verhoor waar de honden geen brood van lusten, zonder dat zijn ouders hierover worden geïnformeerd.

Tijdens dat “verhoor” werd de jongen zwaar geïntimideerd, beschuldigd van liegen en werd hem verteld dat hij zwaar gestraft zou worden en zelfs een strafblad zou krijgen. Pas veel later werd de moeder gesommeerd naar de school te komen.

Haar werd de les gelezen en er werd haar verteld dat ze een slechte ouder was omdat ze toestond dat haar zoon thuis met plastic pistooltjes mocht spelen. Caden werd geschorst, officieel voor één dag, maar mocht pas terugkeren naar de school nadat hij counseling had gekregen (geestelijke hulpverlening) en een psychiatrisch onderzoek had ondergaan.

Ook wordt dit incident bijgeschreven in zijn persoonlijke dossier, wat hem weer de nodige problemen later kan gaan opleveren.

De jongen is op dit moment nog steeds thuis en heeft nachtmerries over de gebeurtenis. Er is een grote kans dat hij helemaal niet meer teruggaat naar school omdat de moeder overweegt te kiezen voor thuisonderwijs.

Dit is hoe het onderwijs in een politiestaat eruit ziet. Kinderen groeien op in een strikt regime waar geen enkele ruimte is voor menselijkheid, maar waarbij de schoolleiding handelt als robots volgens voorgeprogrammeerde instructies.

Het is een regime van angst. De schoolleiding is als de dood dat er of bij hen iets gebeurt in de school of dat ze ergens aansprakelijk voor zullen worden gesteld. Dus wordt de menselijkheid aan de kant gegooid en handelen ze strikt volgens de voorschriften. En daar moet je je kind dat ook nog verplicht naartoe sturen en aan blootstellen.

Het gevolg is dat kinderen opgroeien in dat regime van angst en paranoia. Een systeem waarbij ze al vanaf jeugdige leeftijd vertrouwd worden gemaakt met het feit dat ze de rest van hun leven in rijen moeten staan om gefouilleerd te worden.

Waar ze vanaf heel jong te horen krijgen dat als ze zich niet strikt aan de regels en voorschriften houden, ze “slecht” zijn en zwaar gestraft zullen worden. Waar doodgewone kinderen uiteindelijk allemaal zullen eindigen als “psychiatrische patiënten” met een stoornis die hoognodig behandeld moet worden met farmaceutische “medicijnen”.

Bron:

Infowars
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl