For your truth, freedom and happiness (51.0)

Opgejaagd, verguist, vervolgd, bewonderd, opgesloten, gestraft, vrijgelaten, verbannen, verketterd, geliefd en gehaat.


Welkom bij de wekelijkse column van Micha Kat, journalist.



xxx

Oude versus nieuwe media; verum ab chao!

Beste lezer,

Het lijkt wel of het steeds rustiger wordt in de opvang hier. Van de 60 bedden zijn er amper 20 bezet. Het verloop is ook enorm. Alle Albanezen zijn uitgezet zoals ik vorige week meldde; thans lopen er 2 jonge Afghanen rond en een paar nog veel jongere pubers met een Kaukasisch uiterlijk. Iedereen gedraagt zich voorbeeldig en elke druppel gemorste koffie wordt met een aandoenlijk fanatisme weggepoetst, want ja, om een status te krijgen moet je natuurlijk wel een goede indruk maken!

De Amerikaan van midden 60 die ‘een spion zou zijn’ van de CIA loopt nog wel rond. Hij heeft een luxe prive-kamer, very strange, maar maakt anderszins een volledig gestoorde indruk. Hij loopt voortdurend in zichzelf te prevelen en rochelt en braakt erop los. Zou dat een shield zijn ter afleiding, om ons CIA-zand in de ogen te strooien?

Ik zit hier nu 16 dagen en ben nog niets verder dan vorige week, behalve dan dat ik me hier nu aardig thuis begin te voelen tussen de asielzoekers, de IJslandse ‘oppassers’, de waterkoker en de papieren aan de muren met teksten als NO SMOKING AMIGOS en RESPECT OTHERS; CLEAN UP AFTER YOURSELVES waarbij de woorden CLEAN UP AFTER steeds extra nadruk krijgen doordat ze zijn ge-highlight met een roze marker.


xxx


xxx

In the meantime heeft uw asielzoekende columnist wel allerlei zeer interessante achtergrondinfo verkregen over IJsland –en die stemt niet bepaald vrolijk. Ik probeer me in het opvangcentrum natuurlijk niet direct te profileren als de onderzoeksjournalist die alle misstanden wil blootleggen in de IJslandse asielopvang –om begrijpelijke redenen- maar in town houd ik mijn oren en ogen natuurlijk wagenwijd open! Gisteren raakte ik in gesprek met de eigenaar van een winkel in xxx-spullen.

We kwamen te spreken over de IJslandse politiek en het pedo-schandaal. “Hoe boos zijn de mensen hier op de elite?” vroeg ik hem.  Nou, behoorlijk boos. Op 28 oktober zijn hier verkiezingen en de Trump-en Le Pen-achtige ‘protest-partijen’ schieten als paddenstoelen uit de grond.  Natuurlijk worden deze partijen door de MSM direct in de hoek gezet van ‘racistisch, fascistisch en xenofobisch’.  En zo komen we dan weer terug bij het IJslandse vluchtelingenbeleid dat dus in ijltempo onder druk komt te staan –natuurlijk ook door alle berichten uit Duitsland en Zweden die hier doorkomen.

Maar de eigenaar van de xxx-shop vertelde nog iets over IJsland. Hier blijkt ook een ‘koninklijke familie’ te bestaan net als bij ons! Dit is de familie van de premier die juist is afgetreden in het pedo-schandaal. Deze familie blijkt multi-triljardair te zijn en het hele eiland in een ijzeren greep te hebben. Advocaten durven niet op te treden tegen een lid van deze familie als die betrokken raakt in ‘een situatie’. “Wat is hun geheim?” vraag ik de man.  Hij vertelt hoe de Engelsen IJsland in 1941 bezetten; dat was een defensieve actie om te voorkomen dat de Duitsers het zouden inpikken. In 1944 vertrokken de Engelsen en kwam de VS. Toen ging er een heel andere wind waaien.

De VS besloten  een marine-haven te gaan bouwen, vliegvelden, wegen: een complete militaire infrastructuur. Een familiebedrijfje kreeg alle opdrachten en kon bij het Pentagon (en later bij de NAVO) in rekening brengen wat ze wilden! Na aanleg van de hele infrastructuur kreeg dezelfde onderneming –die inmiddels natuurlijk behoorlijk in omvang was gegroeid- ook alle onderhouds-contracten. Een dynastie was geboren.

In 1944 werd IJsland onafhankelijk en in 1961 bereikte het eerste lid van deze familie de hoogste positie van het land: het premierschap. Vanaf dat moment begon deze familie ook zo’n beetje alle bedrijven op IJsland op te kopen, met voorkennis te handelen in allerlei effecten en zichzelf de beste business-deals toe te schuiven die zich aandienden.  Deze man, Bjarni Benediktsson, werd zelfs twee keer premier. Het is een broer van de grootvader van de laatste premier, ook een Bjarni Benediktsson.  Diens vader, een neef dus van de eerste Bjarni, was degene die de ‘pedo-brief’ schreef als gevolg waarvan het kabinet van zijn zoon is gevallen. “Blijkbaar heeft deze familie iets met pedofilie” zucht ik tegen de man; “Wordt dat ook uitgezocht?”.

Ik slenter terug naar de opvang in gedachten verzonken. Ik heb er geen goed gevoel bij. Het pedo-virus tiert ook hier welig tussen de gletsjers en de geisers. Wat zou IJsland beslissen over mijn asielaanvraag? Voor de deur van de opvang staat de ‘Amerikaanse CIA-agent’ weer te prevelen in zichzelf met een peuk in zijn waffel. Als ik mijn keycard uitsteek om de deur te openen, groet hij me hartelijk.

Het laatste nieuws van mijn overplaatsing naar een volgende lokatie als next step in de asielprocedure is nu te lezen!

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl