De kamer naar je onschuld en puurheid openen

Diep in ons bevindt zich een onschuld die zo puur en zo ongerept is als de knop van een roos die net begint te bloeien.

We voelen die onschuld en puurheid die krampachtig wordt beschermd door delen van ons die we moesten afsluiten, als een deur naar een heilige ruimte.

Deze deur en de kamer die zij beschermde moesten afgesloten worden van een wereld die hard is en gevuld is met angst.

Nu beginnen we de onschuld en puurheid te voelen en willen we de deur openen zodat onze ware essentie ons lichaam kan opvullen en naar buiten kan vloeien. We weten alleen niet of we die onschuld en puurheid kunnen beschermen wanneer ze worden losgelaten in een realiteit waarin liefde nog niet volledig bestaat.

Zal de duisternis op ons afsnellen om het licht uit te doven wanneer we de deur openen? Zal de puurheid en liefde zodra de deur wordt geopend verloren gaan door het schild dat we creëerden om het te beschermen? Gaan de kwaliteiten van puurheid en onschuld verloren in de resterende angst en beschermingsdrang wanneer we ze integreren in ons lichaam?

We zijn bang dat dit zal gebeuren. Maar als we onze beslissing baseren op deze angst kiezen we angst boven puurheid en onschuld. Hoe kunnen we het pure beschermen in deze harde wereld? Moeten we wachten tot de wereld niet langer zo verstoord is en meer harmonieus begint te worden?

Er zijn zoveel vragen maar we stellen ze vanuit ons hoofd. We dienen ze te stellen vanuit ons hart. We dienen dit embryo van puurheid dat expandeert naar ons hogere hart te vragen wat we moeten doen. Het antwoord komt alleen van binnen.

Onze kern, die ons verbindt met de eenheid van alles om ons heen, trad een paar keer naar de voorgrond om vervolgens enkel pijn te lijden, maar de wereld verandert daardoor wel. De roos begint te bloeien. De rozen die bloeien wanneer de omgeving niet perfect is lijden als gevolg van de hardheid van een realiteit die nog niet klaar is voor hun geschenk. Sommige dappere rozen moeten echter ‘het water uittesten’ om te zien of het veilig is voor andere om ook te bloeien.

Een roos weet dat zij zich in een bloeiende rozenstruik bevindt die in de aarde is geworteld, dat is versmolten met de planeet, die is uitgelijnd met het zonnestelsel, dat een lid is van het sterrenstelsel, dat het universum deelt, dat door het multiversum reist, dat wordt beschermd door galactische wezens, die door vele dichtheden en dimensies reizen, die expressies zijn van alles dat is, in eenheid.

Omdat de eenvoudige roos deze kosmische waarheid kent bloeit ze in al haar onschuld en schoonheid. De eenvoudige roos kent geen angst omdat ze weet dat ze een expressie is binnen de eenheid. Deze expressie kan pijn lijden, maar de eenheid is onoverwinnelijk. De roos weet dat het een raam is waardoor anderen de eenheid kunnen ervaren en waardoor de eenheid haar creaties kan ervaren.

Als je jezelf ziet als een raam voor de eenheid zullen je onschuld en puurheid veilig zijn omdat je niet van de Aarde bent, maar op de Aarde. Jij bent onderdeel van de eenheid. Wanneer je kiest om jezelf volledig geboren te laten worden ben je dat raam waardoor puurheid en onschuld oneindig kunnen vloeien.

Bron: Multidimensions.com

Gerelateerd: Leef vanuit je hart

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl