Iedere 3.600 jaar veroorzaakt een mini zonnestelsel chaos op deze aarde, maar niet iedere passage schijnt even heftig te zijn.

Ook nu staan we weer aan de vooravond van een dergelijke passage en natuurlijk vragen veel mensen zich af of deze erg heftig zal zijn of niet.



We hebben op het gebied van Planet X oftewel Nibiru en metgezellen een aantal mensen die zich min of meer hebben gespecialiseerd in dit onderwerp.

Zo hebben we hier de meningen van Nancy Lieder, Marshall Masters en Evert Jan Poorterman de revue laten passeren.

Maar, er zijn natuurlijk ook mensen die misschien niet bekend zijn, maar die wel een groot deel van hun tijd hebben gestoken in onderzoek.

Eén daarvan is een trouwe lezer van deze website en hij komt na langdurig onderzoek tot de volgende conclusie (dank!) betreffende de eerstvolgende passage van het mini zonnestelsel. Contactgegevens zijn bekend bij de redactie.

Dank voor uw permanente aandacht voor de verschijnsel nemesis-niburu en de doorkomst van dit mini zonnestelsel circa elke 3.600 jaar (gepaard gaande met komische ontreddering en chaos op aarde en op andere ons omringende planeten, zoals ik hieronder zal proberen te beschrijven).

Graag plaats ik daarom een korte aanvulling op uw meest recente artikel over dit onderwerp.

Ik wil mezelf geen specialist noemen, maar wel heeft dit onderwerp al tientallen jaren mijn diepgaande aandacht.

Uit de opmerking van uw vaste columnist Evert Jan Poorterman zou de indruk kunnen ontstaan dat hij meent de gevolgen van de doorkomst deze keer mogelijk niet zo ernstig zullen zijn, als sommige anderen, zoals Nancy Lieder, beweren, omdat het mini stelsel de aarde passeert op een afstand van vele honderden miljoenen kilometers. Mogelijk is dit laatste juist, maar dit maakt de gevolgen van haar doorkomst evenwel nog niet minder heftig. Immers de massa van de brown dwarf, van de tweede ster in ons stelsel, Nemesis is gigantisch, wellicht even zwaar als de zon, en deze doorkomst heft tijdelijk de zwaartekracht op van onze zon, als gevolg waarvan de rotatie van de aarde tijdelijk wordt stopgezet. Een van de gevolgen hiervan zijn enorme, verwoestende, rukwinden op aarde, omdat de beweging van de gasvormige atmosfeer niet stopt en dus over het stilstaande aardoppervlak gaat razen met snelheden gelijk aan de huidige rotatiesnelheid van de aarde. Nancy Lieder adviseert terecht daarom om een je in veiligheid te brengen in een gegraven kuil om deze rukwinden te ontlopen. Zoals uit alle informatie verder blijkt moet je je in veiligheid brengen in de hoger gelegen delen van de landmassa, ver van de kustgebieden, indien je de eerste, verwoestende gevolgen wilt ontlopen. Verder moet je je voorbereiden op een langdurige periode waarin er geen drinkbaar water en voedsel beschikbaar zal zijn.


xxx

Onze aarde krijgt te maken met enorme getijdenkrachten, want ook het vloeibare water blijft niet in de bekkens van onze oceanen staan. De abrupte stilstand van de rotatie veroorzaakt namelijk gigantische tsunamies. In Nederland houden we geen droge voeten !! Mocht bovendien de aarde kantelen, vanwege de enorme krachten die worden uitgeoefend, veranderen vervolgens ook de klimaat zones op aarde, omdat de evenaar in een geheel andere positie komt. Door de schokgolf, veroorzaakt door de plotselinge stilstand van de rotatie, zullen daarnaast de ijsmassa's op Antarctica van het land af schuiven, hetgeen op zelf reeds tsunamies veroorzaakt, maar bovendien in de daaropvolgende jaren leidt tot stijging van de zeespiegel met honderden meters, hetgeen grote delen van Europa niet alleen tijdelijk, maar vervolgens ook langdurig onder water zet. De bewoonbare landmassa neemt sterk af. Met name de kustgebieden, waar nu een zeer groot deel van de mensheid woont, komen onder water te staan.

Ik ben het eens met Evert-Jan Poorterman dat een rechtstreekse confrontatie, lees botsing, met deze 2e ster, of met haar planeet Niburu, tijdens de cyclische 3.600 jarige doorkomst van het mini-zonnestelsel, niet voor de hand ligt. Immers, onze aarde zou dan vermoedelijk in dat geval, samen met onze maan, zijn meegenomen door het mini-zonnestelsel op zijn verre, 3600-jarige reis.

Het verhaal van Sitchin, dat de op de plaats van de asteroïde gordel vroeger een planeet cirkelde is mogelijk wel juist, maar bij Sitchin's theorie dat deze planeet verwoest zou zijn tijdens een van de eerste doorkomsten van het mini-zonnestelsel, circa 4 miljard jaar geleden, daarbij plaats ik toch mijn vraagtekens. Ik hecht meer geloof aan de theorie dat deze planeet in een ver verleden (maar niet 4 miljard jaar geleden) compleet verwoest is in een komische oorlog tussen geavanceerde beschavingen.

Ik ben meer een aanhanger van de theorie van de geniale geleerde Emmanuel Velikowsky, die beweert dat planeten niet botsen, zoals biljart ballen, maar elkaar naderen en vervolgens weer afstoten, gepaard gaande met gigantische electrische ontladingen, pole shifts, etc. omdat planeten magnetische kenmerken hebben, electrisch niet neutraal zijn, maar een electrische lading hebben, zodat zij niet botsen, maar elkaar afstoten.

Overigens maakt de 3.600 doorkomst van het mini zonnestelsel vermoedelijk brokstukken los uit de planetoïdegordel en onttrekt soms zelfs complete kometen uit gasvormige reuzen, zoals Saturnus en Jupiter, die dan, zoals het mini zonnestelsel,in een eliptische kometenbaan terechtkomen, en die vervolgens op zichzelf ook weer chaos veroorzaken, zoals onder meer beschreven door Velikowsky. Velikowsky beschrijft hoe een komeet, die in een 50-jaarlijkse cyclus terechtkwam, voortdurend chaos veroorzaakte, mogelijk een bloeiende beschaving op de planeet Mars heeft vernietigd en uiteindelijk werd getemd, want in een cirkelvormige baan rond de zon werd gedwongen en daarmee een planeet werd: Venus, de Avondster.


xxx

Ik ben mij bewust dat het bovenstaande geen geruststellende informatie is. De kans dat een groot deel van de Nederlandse bevolking de doorkomst van het mini-zonnestelsel deze keer overleeft, mag niet al te hoog worden ingeschat, gelet op de hierboven beschreven, met een zekere regelmaat terugkerende gevolgen. Lees bijvoorbeeld het fantastische werelden in chaos, van Emmanuel Velikowsky. Overigens was Velikowsky onbekend met de oorzaak van de doorkomst van het beschreven mini zonnestelsel, maar de door hem beschreven talloze voorbeelden van chaos op aarde, passen wonderwel op de later via de werken van Stichin bekend geworden 3.600 cyclus van het mini zonnestelsel. Weliswaar zijn de gevolgen van deze doorkomsent niet elke 3.600 jaar even heftig, zoals Evert-Jan Poorterman mijns inziens terecht aangeeft, maar er zijn mij te veel gezaghebbende voorspellingen, die er op wijzen dat de doorkomst deze keer opnieuw een heftige wordt.

Helaas geen goed nieuws

** Redactie: Het boek waaraan wordt gerefereerd in bovenstaande bijdrage is: Earth in Upheaval. In de Nederlandse vertaling: Aarde in Beroering

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl