Waarom is er een verbod op holocaust ontkenning?

In Duitsland is het proces begonnen tegen de in Canada woonachtige Monika Schaefer die werd gearresteerd vanwege haar holocaustontkenning.

Het wordt nog veel gekker, want ook haar broer Alfred werd ter plaatse in de rechtszaal gearresteerd voor hetzelfde en niemand vraagt zich af waarom er eigenlijk een dergelijk verbod is op het hebben van een mening.


We gaan even terug naar het begin van dit jaar toen de in Canada woonachtige en van oorsprong Duitse Monika Schaefer op bezoek was in Duitsland.

Ze was daar naartoe gegaan om het proces bij te wonen van één van de meest vervolgde personen voor Holocaustontkenning, de advocate Sylvia Stolz.

Holz heeft inmiddels jaren in de gevangenis doorgebracht omdat ze een man verdedigde in de rechtszaal, genaam Ernst Zündel, die terechtstond voor Holocaustontkenning.

Wij schreven daar toen onder andere het volgende over:

Persvrijheid staat gelijk aan vrijheid van meningsuiting. Iemand die daar alles over weet is de Duitse advocate Sylvia Stolz. Zij werd beroemd doordat zij als strafpleiter bereid was de verdediging op zich te nemen van de Holocaust ontkenner Ernst Zündel in 2007. Zij deed haar werk als advocaat en bracht in de rechtszaal argumenten en bewijs naarvoren om haar cliënt, zoals het een goed advocaat betaamt, te verdedigen. Om een Holocaust ontkenner te kunnen verdedigen moet je als advocaat argumenten naar voren brengen waaruit blijkt dat je cliënt niet schuldig is. Hiervoor zou je als raadsheer of -vrouwe in dit geval, niet mogen worden gearresteerd (Redactie: in een democratische rechtsstaat heeft iedereen recht op een eerlijk proces en op een advocaat. Je kunt het eens zijn of niet met de reden waarom iemand voor de rechter staat maar dat heeft niets te maken met het eerder beschreven grondrecht wat je als mens hebt. En dus worden ook Holcaustonkenners conform de wet, juridisch vertegenwoordigd.)

Dit was iets wat de rechtbank niet kon verdragen en ze verboden Sylvia Stolz om nog langer haar mond open te doen. Ze dreigden met allerlei straffen als ze toch de verdediging van haar cliënt zou voortzetten. Ze ging door en deed haar werk zoals een goed advocaat dat betaamt. Vervolgens werd ze ter plekke gearresteerd en verdween voor drieëneenhalf jaar achter de tralies.


In november 2012 werd ze uitgenodigd om te komen spreken tijdens de AZK conferentie in Zwitserland. AZK staat voor Anti Zensor Koalition. Tijdens deze conferentie houdt Sylvia onder andere een pleidooi voor vrijheid van meningsuiting en vertelt over haar ervaringen met het Duitse rechtssysteem.

Dat is haar duur komen te staan want naar aanleiding van deze toespraak is ze nu wederom veroordeeld tot bijna twee jaar cel. De reden voor deze veroordeling was holocaustontkenning en het aanzetten tot rassenhaat.

Monika Schaefer wordt gearresteerd tijdens weer een proces tegen Sylvia Holz, ook vanwege Holocaust ontkenning. Dit door middel van een video die zij heeft gemaakt, met behulp van broer Alfred.

Bij Don Quijotte is een een verslag te lezen (en inmiddels ook een tweede deel) van de eerste dag van de rechtszaak tegen Monika die al sinds  januari in voorarrest heeft gezeten. Aan het eind van die eerste zittingsdag mag broer Alfred niet naar huis, maar wordt gearresteerd en ook afgevoerd naar het cachot.

Hoe kunnen moderne mensen leven met wetten waarin het wordt verboden iets te ontkennen? Welke imbeciel heeft daar ooit mee ingestemd? Overheden die bepalen dat het strafbaar is om iets te ontkennen? Het moet niet gekker worden.

De volgende vraag die je dan ook moet stellen is: Waarom is er een dergelijk verbod?

En dat is een hele interessante vraag, want daarmee wordt eigenlijk al automatisch aangegeven dat er dingen niet kloppen in het officiële verhaal, dat gaat als volgt:

Holocaust / Shoah: Holocaust is de naam voor de genocide op de Joden die in de periode 1939-1945 plaatsvindt in Europa. Dit woord is Grieks en betekent brandoffer. De Hebreeuwse benaming van dezelfde genocide is Shoah wat ‘catastrofe’ betekent. In de gebieden waar de nazi’s de macht hebben, brengen zij tijdens de Tweede Wereldoorlog in totaal zes miljoen Joden om het leven.

Wanneer alles klopte met het officiële verhaal, dan zou er geen enkele reden zijn voor wie dan ook om eraan te twijfelen. Dan zou men zeggen: Prima als je twijfelt, ga zelf op onderzoek en je zult zien dat het verhaal klopt. Dat zou iemand zeggen die oprecht is.

Iemand die dat niet is, is bang om ontmaskerd te worden en die zie zal alles op alles zetten om te voorkomen dat mensen zelf gaan onderzoeken en met andere dingen komen dan het officiële zes miljoen verhaal.

Er is uiteraard een Holocaust ontkenningsverbod ingesteld, omdat er bepaalde dingen niet kloppen. Natuurlijk was het een vreselijke tijd en zijn er veel onschuldige Joden om het leven gekomen, alleen het verhaal zoals dat wordt gebracht kan eigenlijk niet kloppen.

En dat alleen al vanwege het inmiddels beruchte getal van zes miljoen Joden die zijn omgekomen. We hebben er eerder een artikel over geschreven, waarin onder andere het volgende stond:

Het gaat nog veel verder dan bovengenoemde voorbeelden, want we vonden op een andere website talloze voorbeelden van berichten in de pers over zes miljoen Joden en het lijden dat het hen overkomt of te wachten staat. Voor een groot deel berichten die werden geplaatst voordat eigenlijk ook maar één iemand over Adolf Hitler had gehoord. Bizar is ook dat volgens deze website het woord "holocaust" zo'n 140 keer schijnt voor te komen, ook vér voordat er zelfs sprake was van een holocaust.

Het volgende plaatje zijn voorbeelden uit alleen de New York Times van het aantal keren dat er wordt gesproken over de zes miljoen Joden. De afbeelding kan vergroot worden door erop te klikken.

Toeval bestaat dus toch, of niet?


xxx

Wat er ook precies gebeurd is in die woelige wrede tijden is ondergeschikt aan het feit dat mensen ten alle tijden hun gedachten moeten mogen en kunnen uiten. Dat heet vrijheid van meningsuiting en is een grondrecht van de bevolking. En daar moet men van afblijven.

Het recht op vrijheid van meningsuiting is een van de bekendste mensenrechten. Dit blijkt onder meer uit onderzoek naar de beleving van mensenrechten in Nederland. Het recht om in vrijheid een mening te kunnen vormen en deze ook in vrijheid te kunnen uiten, zijn absolute voorwaarden voor een democratische samenleving.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl