Op vrijdagmorgen 13 november werd de Joodse gemeenschap in Parijs gewaarschuwd voor de op handen zijnde aanslag.
Na 40 jaar verkopen de Joodse eigenaren het Bataclan theater toevallig op 11 september 2015.
Iedere keer wordt weer bevestigd wat wij al lange tijd schrijven en dat is dat het toeval is uitgevonden in Israël.
Je zult op deze aarde waarschijnlijk nu eenmaal gemeenschappen hebben die gevoeliger zijn voor toeval dan anderen zullen we dan maar denken.
Op de bewuste vrijdag van de aanslagen werd de Joodse gemeenschap door veiligheidsexperts ingelicht dat er een grootscheepse terroristische aanval op komst was. Dit is meegedeeld door Jonathan-Simon Sellem, een freelance journalist en tevens vertegenwoordiger van Franse burgers in Israël.
Het bericht wordt gebracht door de Times of Israël zonder verdere uitleg hoe men aan deze informatie is gekomen, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.
Niet bekend is of ze deze waarschuwing gaven specifiek voor vrijdag of dat het een waarschuwing was zonder exacte tijdsaanduiding, in de trant van “zeer binnenkort”. Hoe dan ook, men wist klaarblijkelijk in de Joodse gemeenschap dat er een aanval ging komen.
Net zoals vlak voor de schietpartij bij Charlie Hebdo het bedrijf in december 2014 werd gekocht door de Rothschild familie, is ook bij het Bataclan theater sprake van een vreemde transactie. Ook rond de twee WTC gebouwen van 9/11 speelde van alles net voor de aanslagen destijds, zoals een mega verzekering die werd afgesloten op de panden.
Het theater is 40 jaar lang in handen geweest van twee Joodse broers. Echter, op 11 september 2015 wordt het gebouw door de twee broers, Pascal en Joel Laloux, verkocht aan een onbekend iemand.
Dit gebouw is na de moord op zo’n 80 mensen uiteraard volkomen waardeloos geworden als theater. Er zullen weinig mensen zijn die trek hebben in zo'n complex naar een voorstelling te kijken waar 80 mensen zijn omgebracht.
De enige rol die voor het gebouw lijkt weggelegd is die van een soort herdenkingsmonument. Echter, als jij de schmuck bent die het pand van de gebroeders Laloux hebt gekocht, ben je ziek als een hond want je investering is weg. (Redactie: mits het pand niet met voorbedachte rade is opgekocht.)
De broers hebben geen centje pijn want zij zullen de hoofdprijs hebben ontvangen voor het theater. Joel is na de verkoop dan ook onmiddellijk naar Israël geëmigreerd.
Dan nog iets merkwaardigs. Zo te horen is Joel in Israël geïnterviewd door Channel 2 en weet hij te vertellen dat hij een live telefoonverbinding had met het theater tijdens de schietpartij omdat men hem gebeld zou hebben.
Zo vertelt hij dat hij het schieten kon horen. Waarom zou iemand een vorige eigenaar in een vreemd land bellen tijdens een schietpartij? Met welk doel? Dit zijn uiteraard zaken die niet duidelijk worden.
Wel weet Joel vanuit Israël te vertellen dat er drie dagen voor nodig zullen zijn om de bloedsporen weg te wassen.
Of zoals Obelix waarschijnlijk zou zeggen: “Rare jongens die Joden”.