De mensheid, jij en ik, bevindt zich weer op een cruciaal moment in hun geschiedenis.

Wederom trekken er donkere wolken samen aan de horizon en de dreiging van een groot militair conflict komt met de dag dichterbij.




Update zondag 21 december 2014:

Wat wij niet wisten is dat er een film (2005) is gemaakt over de bijzondere gebeurtenis in 1914, zoals beschreven in onderstaand origineel artikel, met Kerst aan het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. We willen via deze weg onze lezers attenderen op deze film "Joyeux Noël" waarvan we de trailer navolgend publiceren. Het lijkt alsof de hele film in delen op Youtube te bekijken is en als je hier klikt kom je bij deel 1.

Prachtig verfilmd en bekroond met een Gouden Palm tijdens het Cannes filmfestival in 2005. Een moment van menselijkheid dat álles veranderde! Zonder vijand is oorlog onmogelijk.




Origineel artikel 20 december 2014:

De gewone mens wil geen oorlog. Die wil zich in vrede bezighouden met zijn of haar dagelijkse leven en heeft in er het algemeen geen enkele moeite mee dat een aantal van de buren misschien anders zijn .

Dit besef ontstaat pas wanneer er vanuit de propagandakanalen permanent op wordt gewezen hoe verschillend wij zijn. Een oude, maar nog steeds effectieve tactiek van verdeel en heers.

Aangezien het merendeel van de bevolking dreigt meegesleurd te worden in die verdeel en heers propaganda is het misschien goed om eens te kijken wat er gebeurde aan het eind van 1914. Deze maand, precies honderd jaar geleden.

De Eerste Wereldoorlog was een maand of vijf oud en de loopgravenoorlog was in volle hevigheid losgebarsten.

Op Kerstavond waren de officieren en hogere leiding druk met kKerst vieren op veilige plekken. Ver genoeg van het front zodat ze niet per ongeluk geraakt konden worden door een verdwaald projectiel.

Voor de manschappen in de loopgraven was het een ander verhaal. Zij werden geacht door te gaan met hun hopeloze strijd en te sneuvelen voor volk en vaderland.

Toen gebeurde er iets merkwaardigs. De soldaten aan beide kanten beseften ineens waar ze eigenlijk mee bezig waren. Dat ze andere mensen aan het vermoorden waren aan wie ze niet eens een hekel hadden. Mensen, die waren net zoals zij.

Dus, gooiden ze de wapens neer en liepen in de richting van no man's land, het verlaten gebied tussen beide fronten. Daar ontstond een spontane wapenstilstand en normaal menselijk contact tussen de soldaten van beide kanten. 

fr 1

Hoewel het streng verboden was om aan te pappen met de vijand, gebeurde dit toch. Wat er ontstond was een gezellige en ontspannen sfeer waar iedereen gewoon mens was en geen vijand.

Later is er door de legerleiding van beide kanten geprobeerd dit incident zoveel mogelijk verborgen te houden. Ook de pers in die dagen al, kreeg opdracht om hier niet over te berichten want het wegvallen van iedere milititaire discipline, dat kon natuurlijk niet.

Wat dit prachtige verhaal nogmaals onderstreept, is dat de gewone mens geen oorlog wil. Dat er veel meer dingen zijn die hem of haar gelijk maken aan anderen dan dat er verschillen zijn.

Jammer dat de mensheid zelf nog steeds niet beseft hoeveel macht ze eigenlijk hebben via deze eenheid.

Toen die soldaten de wapens neergooiden in 1914 en besloten een partijtje te gaan voetballen met de vijand in plaats van ze te doden, was op dat moment de oorlog voorbij. 

fr 2

Als ook wij besluiten dat we graag een potje willen voetballen, handballen of hockeyen met andere mensen en weigeren om tegen ze te vechten dan komt er geen oorlog.

Zoals David Icke zegt: “Als er van een kudde schapen slechts een klein deel weigeren om te doen wat de schaapsherder wil, waar blijft deze dan met zijn autoriteit?”

Oorlogen zijn er omdat wij dit toelaten. Wanneer wij het niet willen dan gebeurt het niet, simpel.

Bron:

Sott Net

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl