Er zijn op dit moment ontwikkelingen gaande betreffende het elektronisch patiëntendossier (EPD) in Engeland waar wij iets van kunnen leren.

In Nederland moet je nog expliciet toestemming geven voor opname in een dergelijk syteem, in Engeland gebeurt dat automatisch.


Veel mensen denken trouwens dat het EPD in Nederland volledig buitenspel is gezet, maar dat schijnt volgens de Wikipedia allerminst het geval te zijn.

Wel is het hier op dit moment nog zo dat iedereen individueel toestemming moet geven voor opname in dit systeem en dat per augustus afgelopen jaar ongeveer 1 miljoen mensen dat hebben gegeven.

Dit soort elektronische dossiers is iets wat op de langere termijn absoluut niet is te stoppen. Het wachten hier is alleen op het goede moment om dit verplicht te gaan introduceren.

In Engeland is men wat dat betreft al een stuk verder. De overheid is daar bezig met het bouwen van een grote database waar de medische geschiedenis van iedere inwoner van Engeland in terecht zal komen.

Uiteraard wordt dit aan de domme bevolking verkocht als dé manier waardoor patiënten een betere en efficiëntere behandeling kunnen verwachten omdat het gegevens van “onschatbare waarde” bevat voor medisch onderzoekers en zorgmanagement.

Waar we in Nederland nog een opt-in systeem hebben (deelnemers moeten expliciet toestemming geven), hebben ze in Engeland gekozen voor een opt-out systeem. Dat betekent dat als je niet actief zelf bezwaar aantekent, je automatisch meedoet.

Er is ondertussen wat vage informatie gestuurd naar de bewoners van Engeland in de vorm van een niet geadresseerde brief. Informatie die niet alleen vaak verloren gaat tussen alle reclamefolders, maar die bijvoorbeeld ook geen duidelijkheid geeft over hoe je kunt voorkomen dat je automatisch deelneemt aan het systeem.

Uiteraard roept dit de nodige argwaan op bij vooral groeperingen die zich bezighouden met privacy kwesties en men verdenkt de overheid ervan dat ze het zo moeilijk mogelijk proberen te maken om niet mee te doen, waardoor de bulk van de bevolking automatisch opgenomen wordt.

Niet alleen zal deze database ter beschikking worden gesteld aan medische onderzoekers, maar ook aan farmaceutische- en verzekeringsbedrijven. Deze kunnen toegang tot de database kopen en hierbij voor hen hele waardevolle informatie boven water halen.

Het ergste van alles is dat de politie eveneens onbeperkt toegang heeft tot deze database. Dit gebeurt niet openlijk, maar het systeem wordt zodanig opgezet dat politie en andere overheidsinstanties onbeperkte toegang krijgen tot alle medische gegevens van iedere inwoner via zogenaamde achterdeurtjes die in het systeem zullen worden ingebouwd.

Dat betekent dat iedere patiënt in Engeland er straks rekening mee moet houden dat alles wat hij of zij in het grootste vertrouwen vertelt aan een arts of andere hulpverlener, bekeken zal worden door allerlei instanties en bedrijven, waaronder de politie.

We hebben deze week in de Tweede-Kamerdebatten kunnen zien en horen hoe Ministers liegen alsof het gedrukt staat. In dit geval minister Plasterk over de afluisterpraktijken van geheimediensten in Nederland en in het buitenland. Ze verbergen zich achter algemene vage kreten als “de veiligheid van de staat” en “het staatsbelang”. Deze mensen zouden er geen seconde voor terugdeinzen om ook in het Nederlandse EDP dossier via achterdeurtjes toegang te verkrijgen tot vertrouwelijke patiëntengegevens als ze dit nodig achten.

Misschien toch een idee om deze gedachte in je achterhoofd te houden, voordat je besluit je vrijwillig aan te melden voor het Nederlands EPD.

Bron:

Tech Dirt
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl