Amerika is er heel erg op gebrand om links- of rechtsom Venezuela in handen te krijgen en is dat alleen vanwege de olie of is er nog iets anders?

Heeft het te maken van met de geheime ondergrondse stad van Marconi en Tesla diep in de jungle van Venezuela?


We hebben sinds enige tijd een niet aflatend Amerikaans initiatief gezien om  koste wat het kost Venezuela in handen te krijgen. Dit willen ze bereiken door het verdrijven van de wettige president Maduro en die te vervangen door hun marionet  Guaido.

In januari waren ze nog vol vertrouwen dat dit allemaal snel zou lukken, maar nu komen er berichten dat Trump heel erg ongeduldig begint te worden.

En dan vraag je je toch onwillekeurig af waarom hij zo ongeduldig is. De olievelden zijn belangrijk, maar die liggen er over zes maanden ook nog wel en bovendien leveren hun Saoedische vrienden, maar ook Canada, Mexico, Nigeria en zelfs Venezuela, ook voldoende olie in de huidige situatie.

Bekend is echter ook dat diezelfde Trump ondertussen een Spaceforce is begonnen en dat er een heel nieuwe bewapeningswedloop plaatsvindt in de ruimte. Iedere extra hulp die Amerika daarbij zou kunnen krijgen is natuurlijk welkom.

En dan zou er wel eens een heel andere reden kunnen zijn waarom Trump zo gebrand is op Venezuela. Een reden die alles te maken heeft met een verborgen stad in de jungle van dat land.

Een stad waar we zeven jaar geleden een drietal artikelen over schreven. Wat hierna volgt is de totale tekst van die drie artikelen en het geeft een fascinerend beeld van wat er nog meer gaande is in dit Zuid Amerikaanse land. Een verhaal dat gaat over grote ontdekkers zoals Tesla en Marconi.

De tekst van de eerdere 3 artikelen:

De afgelopen tien jaar is Tesla een populair figuur geworden bij vooruitstrevende wetenschappers, terwijl Marconi grotendeels onbekend blijft en vaak gezien wordt als iemand die misbruik maakte van de uitvindingen van Tesla. Echter, Gugliellmo Marconi (1874-1937) was een briljant wetenschapper en een hele goede vriend van Tesla.

In de esoterische geschriften van de Latijnse landen heeft Marconi een legendarische status verworven, net zoals onlangs is gebeurd met Tesla in de Verenigde Staten. Wat niet veel studenten van Tesla weten is dat Marconi een zeer geheime high-tech stad in de afgelegen jungle van Venezuela heeft gebouwd. Marconi was ooit een student van Tesla. Zijn studieterrein was de theorie van de radio en hij maakte zijn daadwerkelijke eerste radiouitzending in 1895.

Marconi was gefascineerd door zenden over afstand en kreeg daarvoor in 1896 een Brits patent. Ook in dat jaar slaagde hij erin een bericht te zenden over een afstand van negen mijl over het kanaal van Bristol. Een paar jaar later, in 1899, slaagde hij erin draadloos te communiceren met een Frans station over een afstand van 31 mijl over het Engelse kanaal.

Men dacht toen dat door de kromming van de aarde de radio uitzendingen nooit verder zouden reiken dan een afstand van ongeveer 300 kilometer. Toen echter, op 11 december 1901 Marconi erin slaagde om een draadloos signaal te sturen over een afstand van 3000 kilometer, van Cornwall tot de Amerikaanse kust, veroorzaakte dit uiteraard opschudding.

In die tijd was er nog geen wetenschappelijke verklaring voor het fenomeen van langeafstandtransmissie en er werd dan ook gesuggereerd dat dit kwam door een laag hoog in de atmosfeer, de ionosfeer, die de elektromagnetische golven terugkaatste.

Marconi was de zoon van een rijke Italiaanse grootgrondbezitter en hij had een Ierse moeder. Toen hij nul op het rekest kreeg van de Italiaanse autoriteiten na zijn eerste radiouitzending, besloot hij naar Engeland te gaan. Daar begon hij in 1896 "The Marconi Wireless Telegraph Company" en vervolgens verdiende Marconi miljoenen aan zijn uitvindingen.

De uitvinding van de radio wordt zowel aan Marconi als aan Tesla toegeschreven. Voor zijn historische radio gebruikte Marconi enkele simpele onderdelen van onder andere Heinrich Hertz, Popov en Edouard Bramley en dit werd later de moderne radio. Samen met Karl Ferdiand Braun ontving Marconi in 1909 de Nobel Prijs voor natuurkunde. Braun bracht een aantal belangrijke wijzigingen aan in de radio waardoor de reikwijdte aanzienlijk werd vergroot.

Net als Tesla werd Marconi in zijn latere leven een mysterieus persoon en stond bekend om zijn experimenten, zoals ondermeer anti-zwaartekracht experimenten aan boord van zijn jacht Electra. Het jacht van Marconi was een drijvend super laboratorium van waar hij signalen de ruimte in stuurde en waarbij hij er in 1930 in slaagde om lampen in Australië te doen branden.

Hij kreeg hierbij hulp van een Italiaanse wetenschapper, Landini genaamd. Ze stuurden signalen door de aarde, net zoals Tesla dat gedaan had in Colorado Springs. Dit waren zogenaamde wave train signals; signalen die in dezelfde richting reizen met dezelfde interval.

Marconi demonstreerde in juni 1936 aan de Italiaanse dictator Mussolini een “golf wapen apparaat”, wat gebruikt kon worden als een defensief wapen. In de jaren dertig werden deze dingen populair onder de naam “dodelijke stralen” (Death Rays), net zoals in de film van Boris Karloff. Marconi demonstreerde dit apparaat op een middag op een drukke snelweg ten noorden van Milaan.

Mussolini had zijn vrouw Rachelle gevraagd om ook naar die plek te komen, on half vier precies. Door het apparaat van Marconi werkten geen van de elektrische systemen in de daar aanwezige auto’s meer, inclusief die van Rachelle. De chaffeurs waren allemaal druk bezig om de benzine te controleren of de bougies, maar dat hielp niet. Een half uur later werkte alles weer normaal en konden de auto’s weer starten. Dit voorval is ook door Rachelle verteld in haar autobiografie.

Het bleek dat Mussolini erg in zijn nopjes was met de uitvinding van Marconi, maar er wordt verteld dat toen de paus Pius XI ervan hoorde, hij Mussolini overhaalde om Marconi te laten stoppen met zijn “verlammende stralen”.

Volgens Marconi aanhangers, zette deze vervolgens zijn eigen dood in scene en verdween met zijn jacht in 1937 naar Amerika. Volgens het verhaal zijn er een aantal wetenschappers met Marconi meegegaan, waaronder Landini.

In 1937 waarschuwde de enigmatische Italiaanse natuurkundige en alchemist Fulcanelli de Europese wetenschap voor de gevaren van atoomwapens. Vervolgens verdween deze geleerde enkele jaren later op mysterieuze wijze. Naar het schijnt heeft hij zich bij de groep van Marconi gevoegd.

De totale groep van Marconi bestond uit 89 wetenschappers die naar Venezuela zijn gegaan en daar vervolgens een stad hebben gebouwd in de krater van een dode vulkaan in de zuidelijke jungles van het land. Daar zetten zij hun werk voort, gefinancierd door de rijkdommen die ze eerder in hun leven hadden gecreëerd. Zij hielden zich onder andere bezig met zonne-energie, kosmische energie en anti-zwaartekracht.

Zij werkten onafhankelijk van welk land dan ook en slaagden erin om vrije energie motoren te bouwen en schotelvormige vliegende objecten te bouwen, gebaseerd op gyroscopische anti-zwaartekracht. Er wordt gezegd dat deze, nog steeds bestaande, gemeenschap als doel heeft de universele vrede en het beste voor ieder mens.

Zij weten dat de rest van de wereld onder controle staat van de energiemaatschappijen, de banksters en het militair-industrieel complex. Daarom blijven ze waar ze zijn, geïsoleerd van de rest van de wereld, in het geheim werkend aan wereldvrede en een schone ecologische technologie op deze aarde.

We hebben onze informatie over deze verbazingwekkende high-tech stad gekregen via een aantal bronnen. In Zuid-Amerika is het verhaal onder bepaalde groepen heel bekend. Dit volgens de Franse auteur Robert Charroux die erover verteld in zijn boek: The mysteries of the Andes. Charroux vertelt niet alleen het verhaal wat de ronde doet in bepaalde kringen in Zuid-Amerika, maar ook het verhaal van de Mexicaanse journalist Mario Rojas Avendaro, die onderzoek deed naar de ondergrondse stad in de Andes en bevestigt dat het verhaal waar is.

Avendero werd benaderd door een man, Naciso Genovese genaamd. Deze man vertelde dat hij een leerling van Marconi was geweest en dat hij een natuurkundeleraar was op een middelbare school in Baja, Mexico. Genovese was van origine Italiaan en beweerde ook dat hij jarenlang had gewoond in de ondergrondse stad in de Andes.

Ergens in de late jaren vijftig van de vorige eeuw schreef hij een obscuur boek, getiteld: “Mijn reis naar Mars”. Alhoewel het boek nooit in het Engels is verschenen, is het wel gepubliceerd in het Spaans, Portugees en Italiaans.

Genovese claimde dat er in feite onbeperkte financiële middelen beschikbaar waren voor het bouwen van deze ondergrondse stad. En dat het betere onderzoeksfaciliteiten had dan welk laboratorium in de wereld dan ook, althans in die tijd. Al in 1946 gebruikte de stad als energiebron een soort ontvanger van kosmische energie. Dit was volgens Marconi’s theorieën het essentiële component van alle materie; theorieën overigens die veelal afkomstig waren van Tesla.

En zoals Genovese vertelde: “In 1952 reisden wij over de continenten en oceanen in een machine die een permanente en onuitputtelijke energie stroom bezat. We bereikten snelheden van ruim 800.000 kilometer per uur. De machine was bestand tegen de enorme druk die dat met zich meebracht, al lag het tegen de grens van wat de legeringen waarmee de machine gebouwd was, aankonden. Het grote probleem was het op het juiste moment afremmen."

Volgens Genovese bevindt de stad zich op de bodem van een krater, is zij voor het grootste deel ondergronds gebouwd en volledig zelfvoorzienend. De niet meer werkende vulkaan is bedekt met een dikke begroeiing en bevindt zich honderden kilometers van de dichtstbijzijnde wegen op een hoogte van ongeveer 4500 meter in de bergen van de Amazone.

De Franse schrijver Charroux was verrast en geloofde niet dat er een stad was in een dode vulkaankrater op 4500 meter hoogte. En toch, aan de Oostkant van de Andes bevinden zich vele van zulke bergen. Er zouden zelfs meerdere steden kunnen zijn in dit grote onontgonnen en permanent bewolkte gebied.

Maar, de claim van een stad in de jungle was nog niets bij wat er volgde: Volgens Genovese werden er in de vliegende schotels vluchten naar de Maan en naar Mars uitgevoerd. Hij vertelde verder, dat toen men de techniek één keer onder de knie had, het relatief eenvoudig was om een trip naar de Maan te maken (dit duurde enkele uren) of naar Mars (dit duurde enkele dagen). Genovese heeft het niet gehad over piramides op Mars of wat ze deden als ze daar waren. Misschien hebben ze wel een basis op Mars gemaakt, in één van de oeroude piramides in de Cydonia Regio.

Er zijn heel veel meldingen geweest van UFO’s in Zuid-Amerika en in het bijzonder langs de rand van de bergjungles van de Oost Andes, van Bolivia tot Venezuela. Zou het mogelijk zijn dat sommige van deze UFO’s de anti-zwaartekrachtmachines uit de ondergrondse stad waren?

In het licht van de erg betrouwbare getuigen die verklaren dat er een “Laatste Bataljon” Duitse soldaten in geslaagd is met een onderzeeër te ontsnappen naar Antartica, is het niet onaannemelijk dat misschien ook de Duitsers ergens in die jungle een soort super high-tech stad bezitten en daar rondvliegen.

Volgens een aantal militaire historici, zoals kolonel Howard Buechner (auteur van onder andere "Secrets of the Holy Lance" en "Hitlers’s Ashes") hadden de Duitser in de oorlog ook al bases gecreëerd in Queen Maud Land, gelegen tegenover Zuid Afrika. Later vertrokken er ongeveer honderd U-boten, gevuld met belangrijke wetenschappers, vliegers en politici naar dit laatste bastion van Nazi Duitsland. De bemanning van twee van deze U-boten gaven zichzelf drie maanden na afloop van de oorlog over in Argentinië.

In 1947 probeerde de Amerikaanse marine onder leiding van admiraal Byrd een (mislukte) invasie van Antarctica uit, hoofdzakelijk gericht op Queen Maud Land. (Operation High Jump).

De Amerikanen werden verslagen en naar verluid zijn er verschillende straaljagers van de vier vliegdekschepen neergeschoten door schotelvormige vliegende machines. De Amerikaanse marine kwam pas in 1957 daar terug.

Volgens het boek: Chronicle of Akakor, origineel uitgegeven in Duitsland en geschreven door de journalist Karl Brugger, had een Duits bataljon haar toevlucht gezocht in een ondergrondse stad op de grens van Brazilië en Peru. De Duitse journalist Brugger die in Manaus woonde, werd in 1984 in Rio de Janeiro vermoord.

Het verhaal over deze stad werd in 1970 aan Brugger verteld door Tatunca Nara, van origine ook Duitser, die door het leven gaat met deze Indiaanse naam en werkt als jungle-gids in Zuid Amerika. Hij is er nog steeds als zodanig werkzaam, maar ook over deze man doen vreemde verhalen de ronde. Zo zijn op drie verschillende tijdstippen, drie van zijn klanten op mysterieuze wijze verdwenen. Later (1984) werd van één van de drie, de in 1983 verdwenen Zwitser Herbert Wanner, de schedel gevonden.

Alhoewel het aandoet als een James Bond verhaal, lijkt het verhaal van vliegende schotels die de strijd aanbinden met de huidige wereldmachten vanuit geheime bases in de jungle, gebaseerd op feiten.

Gebaseerd op bovenstaand scenario is het verhaal van sommige auteurs dat Tesla aan het eind van de dertiger jaren werd opgepikt door een vliegende schotel, niet zo onwaarschijnlijk. Alleen was het dan geen buitenaardse vliegende schotel, maar één van Marconi’s vliegende toestellen opererend vanuit de geheime stad in Zuid Amerika.

Evenals Marconi zou ook Tesla en met hem vele andere wetenschappers hun eigen dood in scene hebben gezet om vervolgens door een vliegende schotel naar de geheime stad te worden vervoerd. Ver weg van de buitenwereld, de militairen, de oliemaatschappijen, de wapenleveranciers enzovoort. Voor het oog van de wereld waren ze dood, maar ondertussen gingen Marconi en Tesla verder met hun experimenten, maar nu in een stabiele rustige omgeving waardoor ze een maximaal wetenschappelijk rendement wisten te behalen.

En wie weet wat ze nog allemaal bereikt hebben?

De onderstaande foto is een polaroid opname genomen in 1973 door de architect Hugo Vego. Op die dag was Vega op zoek naar een huis voor een client ongeveer 50 kilometer ten oosten van Lima, de hoofdstad van Peru.




























Ze lagen voor wat ontwikkeling van de anti-zwaartekrachttechnologie betreft tien jaar voor op de Duitsers en twintig jaar op de Amerikanen. Zou het mogelijk zijn dat ze hun schotelvormige ruimtevaartuigen in het begin van de jaren '40 hebben gebouwd? Dat ze daarna verder zijn gegaan met het bouwen van tijdreismachines en reizen maakten met hyperruimte-aandrijving (Engels: Hyperspace drives; een fictieve, sneller dan lichttransport methode). Misschien reisden Marconi en Tesla naar de toekomst en zijn ze ook alweer terug gearriveerd in het verleden!

Experimenten met tijdreizen, teleportatie, piramides op Mars, Armageddon en de eventuele Gouden Eeuw op aarde; dat alles heeft misschien te maken met Tesla en Marconi en hun onderdrukte, verborgen uitvindingen.

“UFO deskundigen” en “Ex Geheim Agenten” weten ons te vertellen dat vliegende schotels buitenaards zijn en op dit moment worden nagebouwd door militaire wetenschappers. Terwijl ondertussen Tesla, Marconi en hun vrienden ons misschien opwachten in hun ruimtestation bij de Piramide en het Gezicht op Mars.

Door de propaganda van onze regering, Hollywood en de media zijn we geconditioneerd om te geloven dat deze verbazingwekkende technologie een buitenaardse oorsprong moet hebben. Voor de filosoferende wetenschapper die kennis zoekt is de werkelijkheid soms vreemder dan de fantasie.

Guglielmo Marconi kreeg op 11 juni 1901 een Amerikaans patent op zijn Draadloze Telegraaf. Marconi was net zo’n groot genie als Tesla. Toen Marconi zag dat Tesla verslagen werd door machtige financiers van deze wereld, benaderde hij voorzichtig de Italiaanse Fascisten met sommige van zijn uitvindingen.

Nadat de Paus zijn “dodelijk straalwapen” verbood, zette Marconi zijn eigen dood in scene in 1936 en verdween, met aan boord van zijn jacht Electro meer dan honderd wetenschappers, naar Zuid Amerika.

Op de foto hieronder is Guglielmo Marconi te zien in Signal Hill in New Foundland in 1901. Met de apperatuur op de foto ontving Marconi het allereerste draadloze telegraaf signaal over de Atlantische Oceaan, verzonden vanaf Polu in Cornwall, Engeland.


Veel experts op het gebied van Marconi, Tesla en UFO’s geloven dat Marconi en andere wetenschappers in 1937 verhuisden naar een geheime basis in de jungle van de Amazone. En dat ze van hieruit anti-zwaartekrachtvluchten uitvoer(d)en waarbij ze Mars bereikten begin jaren '50 of eind jaren '40.

Op de volgende foto is heel duidelijk het Gezicht op Mars te zien, met links een aantal van de piramiden.


De vier volgende foto’s zijn afkomstig uit het Project Blue Book van de Amerikaanse luchtmacht. Hiervan wordt beweerd dat het één van de vliegende schotels betreft die Marconi in zijn geheime stad in Zuid-Amerika heeft gebouwd.

De foto’s laten duidelijk zien dat het hier om een door mensen gemaakt, discvormig object gaat. Alhoewel onderaan staat “Date Unk” (datum onbekend), is inmiddels bekend dat de foto’s in 1953 zijn genomen.

In het begin werden de foto’s als geheim geclassificeerd; pas veel later werd dit veranderd in “niet geclassificeerd” en kwamen ze beschikbaar.


Op 24 april 1959 reed Hello Augiar langs het Plata strand in Salvador, een strand in het Noorden van Brazilië. Plotseling stopte de motor van zijn auto. Toen hij opkeek zag hij een vliegende schotel en nam de volgende vier foto’s.


Nadat Hello Aguiar deze foto’s had genomen verloor hij het bewustzijn.

Toen hij later bijkwam,bleek hij een geschreven boodschap in zijn hand te hebben, die als volgt luidde:

“ATOOMEXPERIMENTEN VOOR OORLOGSDOELEINDEN ZULLEN ONHERROEPELIJK WORDEN GESTOPT…DE BALANS VAN HET UNIVERSUM IS IN GEVAAR. WIJ BLIJVEN WAAKZAAM EN KLAAR OM IN TE GRIJPEN”.

Hij maakte later ook de hiernavolgende tekening en let op de symbolen aan de onderkant van de schotel. Het had vier halfronde uitsteeksels in het centrum onder en drie ribben of slangen bovenop de schotel.

Dit discvormige vliegend object lijkt op het type schotel wat Marconi gemaakt zou hebben in zijn geheime stad en lijkt ook op de Schriever-Habermohl vliegende schotel, gemaakt in Duitsland in de BMW fabrieken bij Praag in 1944. Deze schotel vloog voor het eerst op 4 februari 1945.


Het bovenstaande verhaal wil natuurlijk niet zeggen dat er geen UFO’s zouden zijn van buitenaardse oorsprong. Wat het verhaal ons wel verteld is dat de menselijke technologie waarschijnlijk een stuk verder ontwikkeld is dan door de doorsnee burger wordt vermoed.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl