De tempel van Salomo, deel 2 (Evert Jan Poorterman)

Koning Salomo bouwde een 'tempel' voor de Heere God. En wie was die Heere God dan wel?!

Dat was de vraag in de aflevering van vorige week en deze week gaat Evert Jan dieper in op Zecharia Sitchin en dan vooral de kritiek die velen hebben op zijn theorie.



Kritiek op Zecharia Sitchin en zijn verhaal? Prima!

Lieve lezers ik plak der nog een deel aan vast. Heb weinig puf en energie voor een volgende aflevering over de AN UN NA KI. Ben snotverkouden en hoest en rochel de hele week al slijm op; ben bang weer ‘longembolie’ te hebben of een ‘longontsteking’. Het onderstaande relaas is van 13 oktober 2004 en volgens mij heb ik der al flarden van gebruikt in één van de eerdere afleveringen in deze reeks. Maakt niet uit; er zijn ook nieuwe lezers bij gekomen... via Martin Vrijland en Micky van Leeuwen. Die beiden niet zo veel weten van de door Zecharia Sitchin naar voren gebrachte resultaten van zijn onderzoeken en studie. Dat was een hele klus; Sitchin onderzocht, vertaalde en schreef en pas na iets van 27 jaren (1976) kwam zijn eerste boek; ’The Twelfth Planet’ uit in Amerika.

Het werd meteen een ‘bestseller’. Dat kwam doordat een groot verzendbureau (soort Boek&Plaat of ECI) zijn boek in de catalogus opnam. Zo werd in korte tijd druk na druk verkocht. Toen in de jaren ‘70 al vijf miljoen! Meteen werd zijn werk bekritiseerd en het is ook lekker om andermans werk af te breken, vooral als je zelf niet zo veel te bieden hebt. Een Amerikaan die tijdens een persconferentie onder een spervuur van kritiek kwam te liggen zei rustig en kalm; ‘Jullie kunnen allemaal wel kakelen, maar kunnen jullie ook een ei leggen’? En zo is het ook. Wees zuinig met kritiek en kom der alleen mee als je overtuigd bent van andermans ongelijk. Micky van Leeuwen kiest de AN UN NA KI en planeet Nibiroe af en toe als thema en tracht het ‘Sitchin-verhaal’ te kraken.

Helemaal goed! Denk mee... als je dat kunt!

Bij Martin Vrijland is dat idem dito; hij heeft de boeken van Sitchin gelezen, vindt het interessant maar is niet overtuigd. Desondanks blijft er bij hem ruimte voor aanname en eventuele overtuiging. Hij laat het open vooralsnog. Meedenken, invoelen en kritisch meelezen is goed. Zo kunnen onjuistheden eruit of door dieper onderzoek zelfs aangescherpt worden. Gewoon de boel van tafel vegen en ongenuanceerd wauwelen en met een vragenregen met onjuiste aannames en stellingen de beoogde figuur bestoken is flauw tot uiterst vervelend en geeft de opponent geen ruimte de aantijgingen te weerleggen. Vriend Oldenkamp is daar heel erg goed in. Ik kan alleen maar zijn commentaar op mijn onderzoek beoordelen...

en hij doet het op een vuile manier. Ik heb in antwoorden al zijn vermeende aantijgingen kunnen weerleggen, maar hij doet daar niets mee. Iemand beschadigen alla... het herstellen en de ban opheffen nee. Ik kijk al twintig jaren naar filmpjes en presentaties waarin allerlei lieden, van gepassioneerde amateurs tot echte wetenschappers, kritiek uiten op het werk van Zecharia Sitchin. In het begin zocht ik die presentaties zelf op... maar op een gegeven moment wist ik het wel; steeds ook de zelfde kritiek en beschuldigingen. Maar anderen bleven me dergelijke presentaties toesturen met zelfs het verwijt aan mij dat ik een charlatan volg, een oplichter, een 33e graad Vrijmetselaar... en nou dan weet je het wel! Onbetrouwbaar tot op het bot natuurlijk!

De koude rillingen rolden heen en terug...

Ik kocht in de herfst van 1986 in Arnhem, in De Slegte, het boek; ‘De Twaalfde Planeet’, een uitgave van Mirananda in Wassenaar. Vertaling gedaan door de uitgever zelf: Carolus Verhulst. Ik las de tekst op de achterflap en bladerde in het boek. Er ging een huivering van mijn kruin naar mijn stuit en weer terug! En ik wist meteen dat ‘dit boek me verder zou helpen’. Ik ben meerdere keren begonnen in het boek maar kon niet door het taaie begin heen komen. Toen ik eenmaal doorgebroken was heb ik het boek jaren aan mijn zijde gehad. Ik had inmiddels contact met de PR-mevrouw van Uitgeverij Mirananda en zij vertelde me dat de eerste (en enige) druk uit 3.000 exemplaren bestond. Ongeveer de helft was verkocht door de uitgeverij zelf, de rest werd overgedaan aan De Slegte.

Ik schreef het eens aan de redactie van Niburu hoe verweven ik ben met de materie in het boek, met Sitchin, met het boek zelf, met de AN UN NA KI dat het niet meer toevallig is te noemen... en ik kennelijk een belangrijke schakel ben in dit verhaal. Het moet zo wezen. Dankzij mijn enthousiasme en inzet is via mij contact gelegd met twee Noord-Hollanders; Huib Groenendijk en Eugene Vriend. Die hadden geld, ik niet en zo kochten zij de Nederlandse vertaling van Carolus Verhulst. Niet de rechten om het uit te geven. Dat moesten ze regelen met Zecharia Sitchin zelf en zijn agentschap. Dat lukte en zijn zij tot een akkoord gekomen... en werd in 2000 in de RAI de tweede druk gepresenteerd. Sitchin was hoofdgast en sprekert uiteraard, evenals enkele anderen...

Gedreven onderzoeker

waaronder de Amerikaan Stanton Freedman en de Mexicaan Jaime Maussan... Wij zagen dat Sitchin mot kreeg met Vriend en Groenendijk omdat zij een grotere oplage hadden laten drukken dan overeengekomen was. Het is aan mij te danken dat er na de eerste oplage van Mirananda nog drie drukken zijn verschenen. Druk 3, 4 en 5 door Frontier Books. Ik heb die dag nog kort met Zecharia Sitchin en zijn vrouw gesproken. Ze zaten met zijn tweeën aan een tafeltje en dronken thee. Ik mocht der bij zitten en we spraken kort met elkaar. Sitchin mompelde; ‘Ni Ib Roe Ni Ib Roe’... Zij was een Duitse en hij een Oekraïner... en ook nog eens een nepjood! Tja dan kan de man alleen maar onbetrouwbaar zijn en het verhaal van de oude Soemeriërs over die negende... euh ‘twaalfde planeet’ ook.

Zecharia Sitchin (Bakoe, 11 juli 1920 – New York City, 9 oktober 2010) was een Amerikaanse schrijver die een pseudowetenschappelijke (noemen we hier in Nederland een ‘grenswetenschapper’ of een wetenschepper) theorie over de buitenaardse oorsprong van de mensheid uitdroeg. In zijn werk schreef hij over een zogenaamd mythologische planeet met de naam Nibiroe.

xxx

Zecharia Sitchin in gesprek met Guido Hoogenboom in 2009 

xxx


Vijfde druk door Frontier Books Amsterdam... en de laatste! met na drie andere omslagen eindelijk een mooie heeft gekregen!

Jaren later hoorde ik via via dat ene Piet van Meel uit Limburg het boek van Sitchin wilde uitgeven in het Nederlands. Hij had een Duitse vertaling en wist niet dat er al twee Nederlandse drukken waren verschenen. Ik ben gaan informeren bij Herman Hegge van Frontier Books en wilde bemiddelen, maar dat werd verkeerd opgepakt door Hegge en ik weet niet of het tot een contact tussen hem en Piet van Meel is gekomen. Niet zakelijk in elk geval want niet lang der na werd de 3e druk door Frontier uitgegeven... en weer later de 4e en 5e druk. Ik ken de oplagen niet, maar laten we uitgaan van 12.000 boeken totaal. Daar hebben een aantal lieden lekker aan verdiend en ik... ik kreeg en krijg bagger over me heen... alleen omdat ik veel voor mogelijk houd en aanneem...

Ik hoef Sitchin niet te verdedigen!

van wat Zecharia Sitchin schrijft en beweerd. En dan ben je net als Sitchin, een onbetrouwbare oplichter. Het zal wel. Ik weet wat ik zie en herkend heb en wat ik dankzij Sitchin heb mogen ontdekken. Van allen die ik sprak en die zijn boeken hebben (en gelezen), is er niemand die er zo veel uit haalde als ik. Martin Vrijland wierp ons lezers een video voor van drie uren (History Channel, Ancient Aliens) met de boodschap; ‘hier kijk maar eens hoe wetenschappers over Sitchin denken’. We moesten het zelf maar uitzoeken... Jaa zo kan ik het ook! Nee Martin jij hoort dat door te spitten en de onjuistheden die je ontdekt aan ons te presenteren. Wij zijn afhankelijk van zijn expertise. Toch?! Zodoende heb ik daar op gereageerd met de opmerking; ‘Schoenmaker blijf bij je leest’...

en dat geld ook voor mij! Dat vond/vindt Martin niet zo leuk en daarom heeft hij mijn laatste briefwisseling maar op zijn website gezet. Ik vermoed dat Martin te weinig van Sitchin’s verhaal weet dat hij er geen goed gefundeerd oordeel over kan geven. Niks mis mee... we kunnen niet alles weten en behappen. Ik gebruik wat mij past. Uit artikelen, uit boeken en uit gesprekken. Natuurlijk met bronvermelding. Ik denk er over na, ik wik en weeg en ik gebruik het in mijn verhaal. Er valt me niets te verwijten; ik leen en ik meld de bron. Ik hoef Zecharia Sitchin, god hebbe zijn ziel, niet te verdedigen. Iedereen mag me vragen voorleggen over de AN UN NA KI, de tweede ster en zo meer, die ik naar eer en geweten zal beantwoorden. Zo simpel is het...

Salomo en de koningin van Sheba

Bij deze een kort verslag van mijn bezoek aan Apeldoorn, waar vorige week dinsdagavond Drs. C. D. Blokhuis een lezing verzorgde, met als onderwerp ‘Salomo en de koningin van Sheba’. Dat had mijn interesse omdat die Salomo een tempel heeft gebouwd voor de HEERE God... waarvan ik vermoed dat het gaat om een onderkomen voor de gud RA en zijn vliegtoestel. Tempel is in ‘Kwando’ TE.EM.PE.EL/LE en komt neer op het volgende; ‘met veel leven perst de Heer (RA) zijn eminentie’. Het gaat zeer waarschijnlijk om een woonhuis annex garage. Daarnaast was ik nogal geïnteresseerd in die koningin van Sheba, die wilde nachten had met die Salomo (zie de bijbel – Salomo’s Hooglied). De vonken spatten er van af... en Sheb ging naar huis vol verwachting en...

wierp na geruime tijd haar kind Menelik, wat erg veel lijkt op ‘mannelijk’. Het was een jongen!... de rest zal ik jullie besparen, Blokhuis is een prima vent, maar de vertelling was niet echt boeiend te noemen. Bovendien, zo valt mij steeds op, weten of melden wetenschappers nauwelijks de ‘krenten uit de pap’. Het zijn doorgaans saaie lezingen en geheel ‘wetenschappelijk’. Nu ben ik natuurlijk gewend aan Hylke Welling uit Amersfoort en aan mezelf en weet ik inmiddels dat er naast de ons bekende geschiedenis ook nog een evengrote, zo niet grotere, hoeveelheid informatie bekend is. Die informatie wordt wel door de amateurs, de leken opgegraven, maar de echte heren ‘wetengrappers’ doen daar meestal niets of weinig mee. Da’s heel jammer, want dat nu bevat vaak de meeste informatie!

Die koningin van Sheba zou, althans volgens Welling, dezelfde zijn als de Egyptische Hatshebsoet… En de beroemde Willem Hietbrink uit Maastricht, de duzenddichter en herontdekker van de ‘Dietse’ Taal, ziet in haar ‘Hat-shep-sat’, ofwel zij had schepen genoeg! Dat klopt ook, die Hatshebsoet beschikte over een zeer grote vloot, gelegen in de Rode Zee. Ook haar relatie met de ster Sirius en de verering ervan kwam niet aan bod. Sheb is Sirius en het land Sheba is het huidige Yemen, in het zuiden van het Arabische schiereiland… Aan de overzijde had het koninkrijk Sheba bezittingen, gebiedsdelen kun je zeggen en dat is het huidige Ethiopië… Daar woonden ook de ‘Rode’ mannen (Wim Zitman), de zelfden als de Phoeniciërs of de Feniciërs, die volgens mij de zelfden zijn als...

de Friezen/Zeevolken/Myceners (komt aan bod in ‘Friezen aan de Eufraat). Niks van dit alles dus! Gauw naar het meest interessante van de avond. Toen ik in de pauze even een Bidi (indiaas opgerold tabaksblaadje) ging roken ontdekte ik een prachtig beeldhouwwerk. Zittend op het bordes... O ja! Ik zal eerst even vertellen waar ik mij bevond op dat moment! De lezing werd georganisserd door EOL, wat staat voor het ‘Ex Oriënte Lux’, het Egyptisch-Vooraziatisch Genootschap. Van die klup ben ik lid sinds mijn ‘Oertaal’-ontdekking, in de hoop kontakten te leggen met ‘echte’ Assyriologen of Sumeriologen. Dat is tot op heden mislukt, waarschijnlijk omdat de flexibiliteit bij hen ontbreekt mee te gaan in mijn denktrant en mogelijk ook omdat zij hun nek niet durven uitsteken.



xxx


xxx

Het is net te ver weg... en te donker om het te kunnen zien!

xxx


Nieuwe lichting studenten die de wereld in gaan voor zendingswerk, de preekstoel betreden en zichzelf en ons wijs maken dat de Heere God alles heeft geschapen. Dat zegt de tekst van ‘Het Kennisboek’ ook; ALLAH is de ALMACHTIGE HEER! Nou allemaal onzin; God, Allah, Jezus, Ra, Anu of Shiva is een bruinrood dwergsterretje. Een klein opdondertje die zich in de warmte van de Zon opblaast tot grote proporties... een echte rode driftkikker! 

Ik ben aangesloten bij de afdeling Zutphen, maar was nu te gast in Apeldoorn bij de daar zetelende afdeling. In de Theologische Universiteit te Apeldoorn was Blokhuis te gast van EOL. Ik was te gast in het hol van de Leeuw, althans zo voelde ik dat. Ik als niet ‘gristen’ (hoewel ik wel Jezus in mijn hart heb gesloten) liep en zat binnen de muren van een gebouw waar dagelijks nieuwe predikanten, leraren en zendelingen worden ‘aangemaakt’ om de onschuldige onwetenden te beïnvloeden met de sterk gemanipuleerde of niet begrepen verhalen over GOD, de HEER en de HEERE. Ik heb sinds mijn kinderjaren een sterke antipathie tegen alles wat met de kerk en met religie te maken heeft. Vermoedelijk komt dat uit meerdere vorige levens.

Nou, wat zag ik dan? Ik zat op het bordes van de Universiteit en tuurde al rokend en genietend van de avondsfeer de omgeving af. Zo keek ik ook naar de donkere avondhemel boven mij en werd mijn blik getrokken naar het afdak boven het bordes van het statige huis. De Universiteit is een mooi gebouw en ook prachtig gelegen aan het Wilhelminapark en is vanwege meerdere uitbreidingen, aan en om het Herenhuis, van diverse stijl. De adem stokte mij in de keel. Ik zag een prachtig uitgehouwen Draak en een Adelaar. De Draak zat tegen het plafond geplakt en de Adelaar is bezig zijn vleugels op te schudden. De ingewijden weten dat de Adelaar staat voor de Anunnaki-guds van de 12e planeet en de Draak zeer waarschijnlijk voor de heersende klasse in ons zonnestelsel (en daarbuiten).

De Draak houdt de Adelaar goed in de gaten en zal hem wegvliegen zeker beletten, zo als ook de Reptielen (Leguanen?) de Guds beletten onder het juk van hen uit te komen. Snapt u het nog? Het is een fraai beeld en verder niks toch? Aan het einde van de film ‘De ontdekking van de Hemel’ van Harry Mulisch spreekt hij over de ‘Klauwen van God’... en verbijsterd keek ik het restant van de film af. Die Mulisch heeft al eens eerder opzienbarende ontdekkingen danwel inzichten aan het papier toevertrouwd. In een zeer dikke pil, reeds geschreven in zijn begintijd (titel ben ik vergeten), schrijft hij over het ‘Octaaf’. Hij zat piano te spelen en sloeg op een bepaald moment steeds dezelfde toets/toon aan. Daardoor raakte hij in een trance, die een half uur duurde.


xxx


xxx


xxx

En kreeg hij enkele inzichten... Als een ‘Sjamaan’ wist hij zich af te sluiten en gingen er poorten open naar zijn hoger bewustzijn. Drs. C. D. Blokhuis vertelde ook over de heilige stad Axum (ook Aksum of Aksoem), waar volgens zeggen zich de ‘Arke des Verbonds’ zou bevinden. In een afgesloten tempel zou het legendarische apparaat, waarvan niemand met zekerheid weet wat het is, onder uiterst strenge bewaking beheerd worden. Axum is een vrij hooggelegen stad en in het centrum ervan liggen her en der 126 Obelisken. Obelisken zouden vruchtbaarheids-symbolen zijn. Het zijn, net als de Menhirs eigenlijk penissen! Menhir is eigenlijk ‘Mijnheer’ of jongeheer en Obelisk is echter in Kwando UB.EL.IS.KE, wat neerkomt op; ‘wenden is wat El doet (naar de) basis’.

Uit deze vrije vertaling kun je niet opmaken dat het om een opgerichte penis gaat, maar eerder om een raket! Wenden doen de goden/god/gud (EL) naar de Oerbasis en dan deden en doen zij met raketten natuurlijk. In Axum heeft men ook de resten gevonden paleizen en zelfs van Sheba’s bad en een vliegveld?! Nou moe! In diezelfde regio hebben handwerkers (of God?!) een tempel uitgehouwen in de harde bodem van het gebergte. Als je over de horizon kijkt, zie je geen gebouw, omdat deze tempel in de bodem is uitgehouwen zodat het pas zichtbaar is als je er vlakbij staat. Het heeft de vorm van een kruis en dat is opzienbarend! Op meerdere afbeeldingen uit de oudheid heeft men kruizen of kruisvormen afgebeeld, zonder dat dat dat dat...

ik begin der van te stotteren... alles te maken heeft met de 12e planeet. Deze ons onbekende planeet noemt de (her)ontdekker ervan, Zecharia Sitchin, steevast Nibiroe en Mardoek. Beide namen kloppen maar zijn ontoereikend. Sitchin noemt hem slechts één keer GUD en daarvan stamt nu de benaming GOD uit de bijbel en andere geschriften af. Hij wordt ook aangeduidt als de ‘Planeet van de kruising’… en zodoende. In het boek ‘De Twaalfde Planeet’ staat ook zo’n afbeelding van een kruis uit de oudheid afgebeeld… en nu komt het! Die ondergrondse tempel is in één nacht gebouwd of tot stand gekomen en dat alles ter ere van ene Joris. Ook daar in Afrika, in Ethiopië kennen ze het verhaal van Joris en de Draak! Die Joris heeft kennelijk een Draak of Draakachtig wezen verslagen en als dank is de tempel verschenen...

Het is overigens niet de enige Draak die verslagen werd, want de provincie Gelderland dankt zijn naam aan de laatste woorden of kreten die de dodelijk verwonde Draak uitstootte nadat een koene ridder hem durfde te trotseren. Hij stiet zijn lans in het dier dat reutelend ter aarde stortte en ineenzeeg... roepende ‘Gelre, Gelre’. Sindsdien heet de provincie ‘Gelre’-land, wat verbasterde tot Gelderland. Gelre is in Kwando GE.EL.RE en betekent; ‘gehoor geven aan El’... Luisteren naar GUD dus, gehoor geven aan de planeet der guds en hun macht zou je kunnen zeggen. Dit Draakwezen bleef trouw aan de Reptilians en stierf (zijns inziens) voor de goede zaak. Hij werd echter door een mens van vlees en bloed neergestoken, zoals Joris zijn Draak neerstak... het is wellicht de strijd tussen de mens en de guds/reptilians.

Groet Evert Jan...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl