Wordt Italie de katalysator voor uiteenvallen Europese Unie? (video)

De situatie in Italië is in zowel politiek als financieel opzicht meer dan spannend.

De Europese Unie heeft haar pijlen op dit land gericht en niemand weet waar de komende confrontatie zal gaan eindigen.





Er speelt potentieel meer dan één grote crisis in Italië en de uitkomst daarvan kan verregaande consequenties hebben.

De eerste mogelijke crisis is dat men de EU ziet als de Italiaanse ondermijning van de Europese Unie. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld de weigering van Italië om de zelfbenoemde presidentiële puppet van Amerika in Venezuela te erkennen als president, waardoor ook de EU als geheel dit niet kan doen.

Een tweede voorbeeld is de weigering van Italië om mee te werken aan de uitbreiding van sancties tegen Rusland en natuurlijk het feit dat de Italiaanse regering duidelijk heeft laten blijken dat ze de gele hesjes in Frankrijk steunen, hetgeen uiteraard tot grote woede heeft geleid bij Rotshchild lakei Macron, de Franse president.

De tweede broeiende crisis is van economische aard. Italië is inmiddels al in een recessie beland. De banken in dat land blijven grote problemen houden en financieel analisten in de mainstream media zijn het roerend met elkaar eens dat de Italiaanse crisis ervoor kan zorgen dat het totale Europese banksysteem wordt opgeblazen.

Met dat alles in het achterhoofd is er een heel grote mogelijkheid dat de Europese leiders binnenkort voor een moeilijke keuze gesteld zullen worden.

Of het redden van Italië (en daarmee de gehele Europese Unie) of maatregelen nemen tegen de eigenzinnige Italiaanse politiek door hen op allerlei manieren te bestraffen.

Aan de andere kant van het conflict moet ook de Italiaanse overheid een moeilijk besluit nemen. Moet het uiteindelijk toch buigen voor de druk uit Brussel en daardoor hulp krijgen, of de kop in de wind gooien en gaan voor volledige Italiaanse onafhankelijkheid? Welke keuze ze ook zullen maken, beide routes zullen pijnlijk worden.

Volgens de Engelse Telegraph zal de broeiende crisis in Italië ertoe leiden dat het land in gebreke zal blijven met het betalen van haar schulden, haar vertrek uit de EU of beide.

Bij Italië zien we heel duidelijk hoe we zijn voorgelogen over de gevolgen van de crisis in 2008. De problemen die de crisis hebben veroorzaakt werden onder het tapijt geveegd en met veel gratis geld dat de Rothschild bankiers bij de Europese Bank vanuit gebakken lucht bijdrukten is er een soort zombie economie ontstaan, een niet werkelijke economie waar bedrijven die allang failliet hadden moeten zijn, waaronder veel banken, gewoon door konden gaan.

En omdat er nooit echt herstel is geweest van de economie heeft de ECB het geld bijdrukprogramma maar weer eens van stal gehaald.

De Europese Centrale Bank (ECB) ziet zich genoodzaakt opnieuw goedkope leningen aan financiële instellingen in de eurozone te verstrekken, maakt de centrale bank donderdag bekend.

De ECB gaat in september 2019 met een derde programma zogeheten TLTRO's starten.

In dat programma kunnen banken met onderpand tegen een goedkope rente geld lenen van de centrale bank. Het programma loopt tot en met maart 2021.


Echter, dit zal het probleem van Italië niet oplossen.

Tot enkele kwartalen geleden liet de Italiaanse economie nog een heel bescheiden groei zijn, echter de laatste twee kwartalen vertoonden een krimp. En meer gratis ECB geld strooien richting banken is niet de oplossing.

Banken worden geacht dit geld uit te lenen aan bijvoorbeeld Italiaanse bedrijven en particulieren, maar tegenwoordig is er nauwelijks nog een bank te vinden die daar zijn vingers aan wil branden. Ze parkeren het geld liever op een rekening bij de ECB of investeren het in andere delen van de wereld.

Een kwart van alle leningen die niet worden terugbetaald in de Eurozone bevindt zich in Italië. Er moet daar eigenlijk op dit moment al voor 185 miljard euro aan leningen worden afgeboekt.

De problemen die daar nog bij komen zijn dat de nieuwe populistische regering de economische crisis wil oplossen door veel meer geld te investeren. Geld dat ze uiteraard niet hebben en dat dan weer geleend zou moeten worden.

Op dit moment bedraagt de nationale schuld in Italië al 131 procent van het BBP en heeft de Europese Commissie gewaarschuwd dat Italië het niet moet wagen om de begrotingsregels van Brussel te overtreden omdat er anders boetes dreigen en wellicht andere maatregelen.

We hebben hierbij dus de situatie dat de Europese Commissie een lidstaat dreigt met economische sancties.. Dit alles betekent dan weer dat de Italiaanse overheid nu moet kiezen: kop dicht houden en buigen voor Brussel of er keihard tegenin gaan en doen alsof ze een soeverein land zijn.

Want dat is iets dat wij allemaal wel eens geneigd zijn te vergeten en dat is dat je als EU lidstaat uiteraard niet meer zelfstandig bent. Ook Italië is dat niet en dat wordt pas goed duidelijk wanneer het gaat om economische belangen.

Italië kan zelf niets. Het heeft geen controle over het monetaire beleid van de Rothschild bankiers bij de ECB en het kan niet eens begroting maken waar het volk mee instemt omdat dat niet mag van Brussel. Ze kunnen dat wel, maar dan lopen ze een groot risico op economische sancties of boetes van de Europese Commissie.

De belangrijkste leden van de Europese Commissie worden met zorg gekozen door Duitsland, Frankrijk en Amerika. Het is dan ook niet zo vreemd dat Italiaanse politici stellen dat ze worden bestraft door de Europese Commissie vanwege hun politieke kleur.

En uiteraard is dat het geval. De door Amerika benoemde leden in de Europese Commissie zullen uiteraard woedend zijn dat Italië weigert hun ongekozen puppet in Venezuela te erkennen als president en maar wat graag bereid zijn om Italië te straffen. Ook Rothschild vazal Macron staat te trappelen om via de Europese Commissie Italië te bestraffen voor haar houding ten opzichte van de Franse gele hesjes.

Dus, de komende tijd zal het interessant worden om te zien hoe bovenstaande situatie zich zal ontwikkelen. Zal één van beide partijen eieren voor haar geld kiezen, of komt er een soort explosie, waarbij Italië gaat besluiten de EU te verlaten.

Het ironische van dat alles zou zijn dat het juist de Franse banken zijn die het meest worden geraakt. Zij hebben voor honderden miljarden euro’s aan leningen uitstaan in Italië die vervolgens nooit terugbetaald zullen worden.

Italiaanse politici mogen de huidige situatie met de EU graag vergelijken met de periode dat de Sovjet Unie uit elkaar viel. Toen werd er permanent gesproken van “winds of change” en dat is precies de uitdrukking die ze nu graag in Italië gebruiken.

Hangt er inderdaad een Wind of Change in de lucht en zullen wij er misschien ook in slagen om ons te bevrijden uit de klauwen van Nazistaat Europa.

Laat weten wat je denkt door onze poll linksonder op de site in te vullen.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl