Anunnaki, onze Goden - (deel 217) - Van harte gefeliciteerd Israël met jullie 70-jarig bestaan!

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.



Wie of wat zijn de Khazaren?!

We gaan onverdroten door met deze reeks over de herkomst ven de Khazaren, die zich wereldwijd uitgeven voor de Joden/Jews... maar dat niet zijn. Ik wens jullie allen al het goede voor 2019; veel licht, liefde, kracht en energie en een goede gezondheid. Dit jaar leek even op een kopie van vorig jaar; grieperig en dat was het ook. Het zette niet door. Ik ga verder met waar ik in aflevering 215 was blijven steken. Dus even twee stappen terug en dan weer in de pas voorwaarts. We zijn der bijna maar nog niet helemaal. Het is belangrijk wie of wat die Khazaren zijn en waarom ze ze graag de blanken willen uitroeien. Verderop in deze aflevering de laatste ontwikkelingen op religieus gebied in de Oekraïne en Rusland en een scheuring in de Orthodoxe Kerk. Nu eerst twee stappen terug...

Noach en zijn gezin en familie en vrienden overleven de zondvloed en verspreiden zich vanuit het Ararat-gebergte waar de ark strandde. Sem werd de vader van Elam, Assur, Arpachsad, Lud en Aram. Cham werd de vader van Cusch, Mitsrayim, Put en Kanaän en Jafeth werd de vader van Gomer, Magog, Madai, Javan, Tubal, Mesch en Thiras. De zonen van Gomer, de eerste zoon van Jafeth, zijn Askenaz, Rifath en Togarma. Hier wordt voor het eerst een naam genoemd die mogelijk duidt op de voorvaders van de Asjkenazi (Ashkenazim). Uit deze man zouden de Khazaren kunnen komen. Zoals ik de vorige keer al schreef... over de vlucht van de Munabtutu, de vluchtelingen voor een grote ramp: ‘de elite van het land zou ik zeggen... de hofhouding;

xxx

(prinsen en prinsessen, artsen/apothekers, koks, naaisters en bedienden), geleerden (astronomen/astrologen), ingenieurs, architecten, rechters, generaals en de gardetroepen van het paleis en ambachtslui zoals timmerlieden, metselaars, pottenbakkers, hoef- en wapensmeden, leerlooiers/schoenmakers. Het was een uitgelezen gezelschap en zodanig samengesteld dat zij als ‘groep’ of ‘eenheid’ overal een nieuw begin konden maken, met hulp van arbeidskrachten ter plaatse. Waaronder waarschijnlijk ook imkers, fruittelers, akkerbouwers en veeboeren In de omkering zien we dan UT UT BA NU UM<, met de betekenis; ‘uittreden-uittreden-balans-permanent-hoeden’, ofwel de ‘munabtutu’ zouden in veilige gebieden weer kunnen uittreden...

xxx

xxx


xxx


xxx


xxx

Wij lieten ons rijke land achter en vluchten naar onbekende oorden...

De vluchtelingen splitsen zich op...

Een perfectie militaire campagne. Bommen op strategische doelen en een giftige wind die dood en verderf zaait en een einde maakt aan de hoge Soemerische beschaving. Echter een kleine groep kon via een noordelijke vluchtroute ontkomen aan de slachting. De ‘munabtutu’ kwamen in het zuiden van het huidige Turkije aan. Daar beslisten de overlevenden hoe en waarheen te gaan. De groep ging uiteen; een deel trok over het Zagros-gebergte en de Kaukasus naar de Russische steppen, het andere deel trok door Turkije naar de Balkan. Onderweg bleven ze hangen en kennen we ze ook als de Hettieten (spraken Diets, wij zeggen water, zij spraken van ‘watter’) en eenmaal de Bosporus over en aanbeland in Roemenië en Hongarije leren we hen kennen als...

de Kelten, de Roemmannen (de latere Romeinen) en de Etrusken. Ze trekken verder naar Italië en de noordelijke groep... komen de Scandinaviërs voort en de Germanen. Het is een aanname dat de ‘wikingen’ de stichters werden van het moderne Rusland. Dat de naam Rus stamt van ‘roest’ en ‘rood’ lijkt mij betrouwbaar. Niet alleen de ‘vikingen’ waren blond, rossig en rood; ook de oude Soemeriërs waren dat. Dus de naam Rus kan ontstaan zijn door de komst van de Munabtutu, de vluchtelingen uit de landen Sumer en Akkad. Zij kwamen van over de bergen (zie ook deel 214) naar de vlakten van het huidige Rusland. Zij waren de ‘Russe’, de opgekomenden, zij die over de bergen waren getrokken, zij die van verweg kwamen, uit het verre zuiden.

xxx

Kiev Rus (roes = roest = rood) is het stamland van de Russen... zoals de Harz in Duitsland het ‘hart’ is van alle Duitsers. De komst van de Vikingen wordt door de Khazaren als dreigend ervaren...

De Soemeriërs, de ‘munabtutu’ zijn de stamvaders van de Russen

De elite, de gevluchte ‘munabtutu’ beschikten over wapens en technologie en kennis, die men elders niet kende en had. Zo werden zij de ‘magoi’ genoemd, de ‘magiërs’... in de geschiedenis bekend als de Magyaren. Een oude naam voor de Finnen en de huidige naam voor de Hongaren. De Finnen noemen zich nu de Suomi (de Samen – andere naam voor Lappen)... en de Hongaren zijn trots op hun Soemerische erfenis. Zij weten het. Maar die Hongaren zijn niet alleen verwant aan de oude Soemeriërs en dus ook aan de Russen en de Germanen en Scandinaviërs, maar ook aan de Mongolen, aan de Khazaren, Perzen en Turken... omdat Hongarije een tijd de residentie is geweest van Djengis Khan. Het onderstaande is overgenomen van https://steppenomaden.nl/ruitervolken/khazaren/.

xxx

Kerngebied oranjerood (rond 650), oranje (rond 750), oranjegeel (rond 850)...

Ruitervolken; de Khazaren

Na het uiteenvallen van het gigantische rijk van de Göktürken werd de macht van de confederatie van de Khazaren steeds groter. In de 9e en 10e eeuw was deze confederatie uitgegroeid tot een groot rijk dat zich uitstrekte van de Hongaarse laagvlakte tot het Aralmeer, van de Kaukasus tot de Oeral. De strategische ligging van dit stepperijk zorgde ervoor dat de belangrijkste handelsroutes van die tijd door het rijk van de Khazaren liepen. Het Khaganaat van de Khazaren is een van de meest onderzochte stepperijken onder historici, mede omdat de Khazaarse elite zich had bekeerd tot het Jodendom. De confederatie van de Khazaren bestond uit Turkse volken die oorspronkelijk deel uitmaakten van het rijk van de Göktürken.

Rond 630-650 spitsen deze volken zich van het westelijk Göktürk rijk af. Volgens Peter Golden is het heel waarschijnlijk dat de Khans van de Khazaren van de Ashina familie afkomstig waren, hetzelfde geslacht als de Khans van de Göktürken, Voordat de Khazaren zich hadden afgescheiden van de Göktürken komen ze al verschillende keren in de bronnen voor, maar hun oorsprong is stof van veel discussie en nog steeds onduidelijk. Na deze afscheiding ontstond er een machtsstrijd op de Pontische steppe tussen onder andere de Khazaren en de Bulgaren, dat uiteindelijk door de Khazaren werd gewonnen. Het rijk van de Khazaren werd daarmee de belangrijkste opvolger van de Göktürken en was het machtigste stepperijk in de periode tussen het rijk van de Göktürken en het Mongoolse rijk.

Rond 670 hadden de Khazaren een ferme machtsbasis in handen tussen de Zwarte en Kaspische zee. Hun hoofdstad was Atil of Itil, een grote en rijke stad gelegen aan belangrijke en lucratieve handelsroute tussen het Byzantijnse en Islamitische rijk in het Zuiden, Russische rijken in het Noorden, Europese rijken in het Westen en Turkse rijken in het Oosten. Het rijk van de Khazaren werd hierdoor een van de belangrijkste handelsnaties van de vroege Middeleeuwen. De periode tussen ongeveer 700 en 950 wordt hierdoor ook wel de Pax Khazarica genoemd, omdat de hele Pontisch-Kaspische steppe op dat moment in handen was van de Khazaren. De hoofdstad Atil kende een verscheidenheid aan culturen en religies, waarbij in eerste instantie...

het Turkse Tengriisme waarschijnlijk de belangrijkste was. Naast handel als belangrijkste inkomstenbron werd er tribuut geheven onder de 25 onderworpen volken van de Khazaren en werd het leger soms als huurlingenleger verhuurd. De Khazaren waren inmiddels niet langer overwegend nomadisch. De elite had zich voornamelijk in de steden gevestigd. Wel bleven er restanten van de nomadische leefwijze bestaan en zou de elite dus ‘rituele nomaden’ genoemd kunnen worden. Het stepperijk van de Khazaren was op dit moment ‘duaal georganiseerd’, ze waren dus zowel nomadisch als sedentair. Het rijk werd bestuurd door een Khagan die als het ware het hemelse mandaat op aarde vertegenwoordigde, maar verder weinig wereldlijke macht had.

Daarnaast was er een Khagan Bek, die de wereldlijke zaken waarnam. De Khazaren namen een bijzondere positie in tussen de twee grootmachten: het Byzantijnse rijk en het Islamitische rijk van de Ommajjaden. Meestal sloten de Khazaren een verbond met de Byzantijnse keizer en keerden ze zich tegen het Islamitische rijk. Tussen 650 en 750 werden er daarom oorlogen uitgevochten met de Ommajjaden. Verschillende historici hebben er op gewezen dat het bestaan van het Khazaarse rijk als buffer tussen de Moslims en Europa even belangrijk voor Europa is geweest als Karel de Grote in Spanje. De diplomatieke banden tussen de Khazaren en het Byzantijnse rijk waren soms opvallend nauw, zo trouwde de Byzantijnse keizer Constantijn V in 733 een Khazaarse prinses.

Uit brieven van Byzantijnse keizers blijkt dat de Khazaren als bondgenoot veel belangrijker werden beschouwd dan westerse landen. Zo werden brieven aan de Khan van de Khazaren bijvoorbeeld verzegeld met duurdere zegels dan bij brieven aan de paus. Wat het Khaganaat van de Khazaren tot een van de meest onderzochte en beschreven stepperijken in de geschiedenis maakt, is de bekering van de Khazaarse elite tot het Jodendom ergens in de 8e eeuw. Deze ongewone bekering is een gevolg van de vreemde positie tussen het Byzantijnse rijk en het Islamitische rijk waarin de Khazaren zich bevonden. In de 8e eeuw werden er verschillende bekeringspogingen gedaan door zowel christenen als moslims. Dat de Khazaren besloten zich te bekeren tot het Jodendom...

bracht twee voordelen met zich mee: 1) Het gebied van de Khazaren was vanwege zijn strategische ligging zeer rijk en werd door omringende landen begeerd. Door zich te bekeren tot het Jodendom zorgden de Khazaren ervoor dat christenen en moslims hun invloed niet in het Khanaat konden uitbreiden via religie en 2) de bekering zorgde voor een meer neutrale positie tussen de machtige moslims en christenen. Door zich niet tot een van deze godsdiensten te bekeren maakten de Khazaren geen directe vijanden door religie. Deze redenering wordt bevestigd door een verhaal over drie missionarissen die de Khan van de Khazaren probeerden te bekeren tot het Christendom, Jodendom en de Islam. Op de vraag van de Khan aan...

de missionarissen welke van de andere religies het meest acceptabel was antwoordde zowel de christelijke als de islamitische missionaris dat dat het Jodendom was, omdat ze elkaar te veel vreesden en het gewin van de een een te groot verlies voor de ander zou opleveren. Een onderwerp van zeer hevig en beladen discussie is de vraag of de Asjkenazische Joden voor een groot deel afstammen van de Khazaren. Deze theorie won aan populariteit in de 20e eeuw, met name door Arthur Koestler in The Thirteenth Tribe (1976) en werd recentelijk verdedigd door Shlomo Sand in The Invention of the Jewish People (2009). Volgens deze theorie wordt het bestaan van een zo groot Joods rijk in de middeleeuwen door historici onderschat.

Dat Joden vanuit West-Europa naar Oost-Europa zijn getrokken (de meest voorkomende theorie) is volgens deze theorie minder logisch dan dat de Khazaarse Joden zich over Oost-Europa verspreidden. In dat geval zouden de Asjkenazische Joden niet semitisch zijn en dat heeft grote gevolgen voor antisemitisme en zionisme. Deze theorie is echter zeer omstreden en heeft nooit veel wetenschappelijke aanhang verworven. Wel wordt steeds meer erkend dat raciaal onderscheid met name in Oost-Europa bijna niet valt te maken. De Asjkenazische Joden hebben zich in de lange periode dat ze zich in Oost-Europa bevonden met vele andere volken vermengd. Of de Khazaren daar een van waren zal waarschijnlijk altijd een moeilijk debat blijven...

maar tot op zekere hoogte lijkt het niet onmogelijk. Er spelen echter zo veel gevoelens op de achtergrond mee (antisemitisme, zionisme) dat dit debat niet goed kan worden gevoerd. Vanaf ongeveer 965 ging het steeds meer achteruit met het rijk van de Khazaren. De meest directe oorzaak hiervan was dat de Khazaren knel kwamen te zitten tussen machtige andere volken die regelmatig invallen deden. De meeste problemen ondervonden de Khazaren van het Kievse Rus, de Pechenegen en de Oghuz Turken. Ook de Byzantijnen keerden zich in de 10e eeuw tegen de Khazaren en sloten af en toe bondgenootschappen met het Kievse Rus en de Pechenegen. Naast deze directe oorzaken speelden er nog vele andere omstandigheden een rol.

Volgens Mikhail Artamonov, de ‘founding father’ van het onderzoek naar de Khazaren, was de bekering naar het Jodendom een fatale stap. Omdat alleen de elite zich bekeerde verloor de Khazaarse elite hun band met de andere volken en religies van hun rijk. Voor een confederatie van vele verschillende volkeren is het belangrijk dat de heersende elite deze volken bij elkaar kan houden. Door zich te bekeren naar het Jodendom vervreemdden ze zich echter van deze volken. Pletnëva, een leerling van Artamonov, suggereerde tevens dat de nomadische volken van het Khazaarse rijk steeds meer overgingen op een sedentaire leefwijze en ze als het ware werden ‘gedenomadiseerd’. Het van oorsprong nomadische rijk zou hierdoor zijn overgegaan naar een ‘steppe feodalisme’...

gesymboliseerd door toenemende macht van de Khagan Bek (wereldlijke macht) ten koste van de Khagan (goddelijke macht), die met zijn hemels mandaat de eenheid van de confederatie waarborgde. Een ander veelgenoemde reden voor het verzwakken van de Khazaren is dat de Varjagen van Kiev-Rus een steeds groter aandeel in de handel over zee verworven. Omdat in tegenstelling tot veel andere stepperijken handel de belangrijkste inkomstenbron was voor de Khazaren (en dus niet plunderen of tribuut) verzwakte dit verlies in handelsinkomsten het rijk van binnenuit (met dank aan de onderzoekers; Peter B. Golden, Frederick I. Kaplan, Nicolas Soteri, D. M. Dunlop en Arthur Koestler, die het verhaal van de Khazaren anders belichten).

Orthodox Kerstfeest in het teken van een nieuw schisma

In De Telegraaf/Buitenland (door Pieter Waterdrinker) van donderdag 27 december 2018 jongstleden kwam ik het tegen; een artikel over de strijd die sinds kort is los gebarsten tussen de ‘pausen’ van de Russische moederkerk en die in de Oekraïne. Hier een verslag van Pieter en van mij. ‘Russisch-Oekraïns conflict splijt de kerk’... is de kop van het artikel. In het westen zijn de kerstdagen voorbij, maar in Rusland maakt men zich stilaan op voor hun Kerstfeest, dat volgens de door de Russisch-Orthodoxe Kerk gehanteerde Juliaanse kalender (gehanteerd door Julius Caesar die de telling in het jaar 45 voor de jaartelling invoerde als finale correctie op de Romeinse versie van de Egyptische kalender - Wikipedia) op 7 en 8 januari wordt gevierd.

Ditmaal vindt de viering van de geboorte van Christus in de ‘slavische wereld’  echter plaats onder een geheel nieuw gesternte. Eerder dit jaar verbrak de Russische moederkerk alle banden met het patriarchaat van Constantinopel (ook eens Byzantium genoemd en nu dus Istanboel), nadat de patriarch/paus Bartholomeus zijn steun had betuigd aan het losmaken van de Oekraïns-Orthodoxe Kerk van het patriarchaat van Moskou. Meteen werd de ontwikkeling vergeleken met de grootste ‘kerkscheuring’ sinds het beroemde schisma van 1054, waarbij het christendom werd opgesplitst in een oosterse en westerse tak (oost-Romeinse Rijk en het west-Romeinse Rijk en... dus de Grieks Orthodoxe Kerk en de Heilige Roomsche Kerk).

xxx

Patriarch/paus Bartholomeus met Petro Porsojenko, president van de Oekraïne

xxx

Priester Epifanius wordt de nieuwe Bisschop van de Oekraïns-Orthodoxe Kerk

Het Kremlin in Moskou reageerde woedend. Het beschuldigt de Oekraïnse president Petro Porsojenko ervan het geschil met Moskou over de Krim (in de Oekraïne) over de hoofden van de gelovigen uit te vechten. Sommigen voorspellen zelfs regelrecht geweld. Maar de Oekraïns-Orthodoxe Kerk zette door en zo werd op 15 december jongstleden op een speciale synode, die in de historische Sofia Kathedraal in Kiev was bijeen gekomen, de 39-jarige priester Epifani gekozen tot ‘metropoliet’ van Kiev en heel de Oekraïne. Op 6 januari 2019 zal metropoliet Epifani in Istanboel (Constantinopel), uit handen van Bartholomeus de ‘tomos’ ontvangen. ‘De Here God heeft de strijd van het Oekraïnse Volk voor onafhankelijkheid gezien.

Hij heeft onze gebeden verhoord’, aldus president Petro Porsojenko van Oekraïne. Een klap in het gezicht van de Russische president Vladimir Poetin natuurlijk en dat is dan ook de bedoeling; de Khazaren stoken het vuur maar weer eens op... want de reacties op het neerhalen van de MH17 zijn wat weg gezakt en Rusland, Amerika en Europa vliegen elkaar helaas nog niet in de haren. De Khazaren hebben nu kennelijk de Orthodoxe Kerk ingezet om door leugen en bedrog, door manipulatie en intrige openingen te vinden om de gemoederen te ontregelen en daar ook even de Krim-kwestie bij te halen. De Khazaren hebben belang bij meer onrust in de Oekraïne en de strijd tussen de presidenten Poetin en Porsojenko met hopelijk snel oorlog tot gevolg die kan uitdijen tot WO III.

Evert Jan Poorterman 

Delen tekst zijn overgenomen uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes, de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1933 - ...), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl