De waarheid is iets waar veel officiƫle instanties als de dood voor zijn, omdat dit vaak roet gooit in de grotere agenda.

Een instituut in ons land dat bovenaan die lijst prijkt is het KNMI die er dan ook alles aan zal doen om de waarheid buiten de deur te houden.


Je zou zeggen dat mensen die heel gedegen onderzoek doen en met opzienbarende resultaten komen als gevolg van dat onderzoek, worden onthaald als helden. Want, zij zijn het tenslotte die dingen boven water weten te krijgen die anderen niet gezien hebben.

Een dergelijk iemand is voormalig weerman (of beter passend moeten we hem weermens noemen?) Peter Cruijff uit Den Helder. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw kreeg Cruijff vooral bekendheid als voorspeller van zware stormen.

Maar, daarnaast heeft Peter zeer uitgebreid onderzoek gedaan naar de zonsopkomsten in ons land en daar kwamen spectaculaire resultaten uit tevoorschijn.

Het volgende is wat Marjan van Kampen-Nouwen, burgemeester van de gemeente Schagen, onder andere in het voorwoord schreef van het door Cruijff gemaakte rapport.

Peter heeft tot aan dit rapport altijd geheim weten te houden, dat hij gedurende ruim vijftig jaar een diepgaand onderzoek naar de zonsopkomsten heeft gedaan. Toen Peter mij op Texel daarover in vertrouwen informeerde, wist ik niet wat ik hoorde. De Zon, die niet steeds op hetzelfde punt aan de horizon opkomt; dat dit volgens hem veroorzaakt wordt door de beweging van de Aarde; niet zo maar een beweging, maar een onregelmatige slingering; dat die slingering van de Aarde sinds het jaar 2002 steeds heftiger wordt; dat volgens Peter sprake is van het in onbalans draaien van de Aarde. Wat mij na dat gesprek vooral is bijgebleven, is het verband wat Peter legde tussen wat hij zaagtandvorming noemde in zijn grafische beelden van de slingering van de Aarde en het daarna ergens op onze planeet voorkomen van een zware aardbeving.

Het rapport van Peter Cruijff beslaat een periode van ruim vijftig jaar, vanaf 1964 tot en met 2015. Wat deze resultaten meer dan duidelijk maken is dat al die mensen die al jaren roepen dat de zon niet meer op dezelfde plek opkomt en ondergaat volkomen gelijk hebben.

De schommelingen van de aarde die dit veroorzaken zijn door Peter zichtbaar gemaakt in een grafiek en het plaatje hierna is in feite een aanvulling op het rapport van de jaren daarna en je ziet duidelijk dat de bewegingen van de aarde heftiger worden.

xxx

De onderstaande video is niet alleen het verhaal van het rapport van Peter Cruijff, maar ook hoe zijn rapport systematisch door het KNMI onder het tapijt wordt geschoven, ze zelfs zeggen dat ze maling hebben aan een minister en zelf wel zullen bepalen waar ze naar kijken.

Het rapport van Peter Cruijff werd aangeboden in 2015, het jaar waarin in Parijs het klimaatakkoord werd gesloten en iedereen jubelend was over de gezamenlijke aanpak om de zogenaamd door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde te bestrijden.

Een verhaal zoals dat van Peter Cruijff die zegt dat er andere oorzaken ten grondslag liggen aan het sterk veranderende klimaat en de wiebelende aarde, passen natuurlijk niet in het plaatje van de enorme verdienmodellen die zijn gemoeid met de klimaatoplichting.

Wanneer je de video hebt bekeken, dan zie je dat het onderzoek dat Peter heeft uitgevoerd naar de zonsopkomsten gedegen is en dat er eigenlijk geen speld tussen te krijgen is.

De ontdekking van Peter Cruijff voor wat betreft de zonsopkomsten doet natuurlijk ook heel erg denken aan het volgende waarover wij eerder schreven:

Volgens Nancy Lieder in haar laatste nieuwsbrief heeft het vliegverkeer ondertussen behoorlijk last van de nadering van de planeet Nibiru. Dit komt volgens haar doordat Niburu het zogenaamde wobble effect van de aarde aanzienlijk versterkt.

Deze wobble komt alleen voor op het noordelijk halfrond en je kunt het je voorstellen als een tol. Waarbij de zuidpool van de aarde de punt is waarop deze rust en de noordpool de bovenkant van de tol vormt. Als een tol wat langzamer gaat draaien dan gaat de bovenkant wiebelen. Dat is wat er in toenemende mate gebeurt met het noordelijk halfrond als gevolg van de nadering van Nibiru.

De wobble is niet iets nieuws, maar werd al door wetenschappers ontdekt rond 1890, waar de totale wobble of wiebel ongeveer iets minder dan tien kilometer bedroeg. Rond 1980 zei men dat diezelfde wobble meer dan honderd kilometer bedroeg en de tegenwoordige schattingen lopen heel sterk uiteen, afhankelijk wie je spreekt.

Volgens Nancy heeft de luchtvaart het moeilijker gekregen sinds 2003, het jaar waarin Niburu het binnenste gedeelte van ons zonnenstelsel is binnen gedrongen. Dit heeft niet alleen geleid tot verstoringen van het magnetisch veld waardoor het kompas niet meer betrouwbaar is, maar ook tot verstoringen van de GPS (Global Positioning System) systemen. Dat laatste heeft dan weer te maken met de toename van de wobble door de nadering van Nibiru.

Als voorbeeld hiervan geeft zij dat een aantal verkeersvliegtuigen de afgelopen tijd te ver naar het noorden zijn geland op de verkeerde luchthavens.

Zoals te zien het bovenstaande plaatje van Peter Cruijff worden de schommelingen van de aarde steeds heftiger. En dan is de nadering van een onbekende planeet misschien toch helemaal niet zo'n vergezochte verklaring.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl