Anunnaki, onze Goden - (deel 201) – Van harte gefeliciteerd Israël met jullie 70-jarig bestaan! - deel 12

Dit is een reeks artikelen waarin Evert Jan Poorterman ons meeneemt op een fascinerende ontdekkingsreis.

Over de komst van een ster en vooral zijn bewoners die al sinds 445.000 jaren álles, maar dan ook écht alles op onze planeet bepalen.



Een natte of een droge neus...

Veel mensen op deze planeet hebben een ellendig leven. Door waar ze wonen bijvoorbeeld; omstandigheden als extreme koude of hitte, gebrek aan water, gebrek aan goede grond, te veel regen en storm, veel hagel en sneeuw... en soms vraag ik me af; waarom in God’s naam gaan mensen op zulke plekken wonen?! Nou dat is vaak van oudsher zo, ze weten niet beter en de impuls ontbreekt vaak om te veranderen. Zo zullen ze niet gauw hun boeltje oppakken en wegtrekken naar betere oorden. Dat wordt allemaal bepaald door verschillende factoren. Door karakter, levensopdracht, de krachten van je geboortemoment, je naam en... door voedsel. En door intelligentie en een onzichtbare kracht; de wil. Bij veel mensen van stammen en volken ontbreken sommige ‘kwaliteiten’.

Het komt voor dat een stam of een volk nooit en te nimmer de impuls krijgt hun dal te verlaten... de omringende heuvels te beklimmen of de bergen over te gaan om aan de andere kant te kijken. Of hun geïsoleerde gebied te verlaten en verder te trekken. Onderzoeken tonen aan dat het voedselaanbod mede bepalend is voor het ontbreken van zo’n bepalende stap. Ook durfde men nieuwe gebieden vaak niet te betreden vanwege de daar wonende vijandelijke stammen of volken. Dus bleef men zitten waar men zat. Ook zien we mensen wonen op onlogische plekken; mensen wonen aan de voet van een vulkaan. Dom dom dom natuurlijk en dat is vragen om problemen. Anderen bouwen hun dorpen waar veel aardbevingen voorkomen.


xxx

Weinig van ons land steekt boven de zee uit...


xxx

Bij een vloedgolf of stijging van de zee zijn we ons halve land kwijt...

De neus boven water houden 

Dom dom dom natuurlijk! Ook zijn er die meters onder de zeespiegel wonen in ‘ingedijkt’ land. Dom dom dom natuurlijk! Dat weten we. Waarom dan zo roekeloos je leven inkleden. Dat is omdat de mens niet verder denkt dan zijn neus lang is. Wij zijn van de ‘gemakkelijke’ zou Klukkluk zeggen. Wij zien wel. We merken het wel en we zijn druk om overeind te blijven in het leven. Er zijn wel mensen die nadenken en die bestemmen de voortgang van een stam, een volk en een natie... en gaandeweg kreeg de wereld zo meer structuur. En werden regels, geboden en verboden ingevoerd, sterk van bovenaf gedirigeerd en met politie en justitie als wetgevers. In grotere verbanden beschikten de machthebbers over leger en marine en tegenwoordig ook over luchtmacht...

en straks ook over ruimtemacht. Dat was in feodale tijden niet anders; de ridder op zijn burght, de graaf op zijn landgoed, de hertog in zijn provincie of koning in zijn paleis die het land aanstuurt en niet te vergeten de invloed van de kerk. Rome had een dikke vinger in de dagelijkse pap. De structuur is altijd het zelfde; een aanvoerder, zijn sterke arm die bescherming biedt maar ook ingrijpt indien nodig. En zo is het systeem gaandeweg verfijnd en verbeterd en wordt er over onze hoofden beslist en worden we overal buiten gehouden. Het is allemaal politiek geworden en interessantjes, grote ego’s en wereldverbeteraars vinden elkaar als raadsleden en wethouders aan de vergadertafel. Daar begint het; de eerste stap richting politieke ‘slangenkuil’.

Met je neus in de boter vallen...

Daar wordt altijd smerig spel gespeeld en daar vallen de eerste slachtoffers. Je wordt voortdurend op de proef gesteld en uitgedaagd keuzes te maken. Daar zitten licht en duister al dicht bij elkaar. Vasthouden aan je waarden? Mag je over je grenzen gaan? Doe je dat dan ook? Moet ik concessies doen? Of blijf ik overeind. Je moet van goeden huizen komen om in deze wereld overeind te blijven en de verzoekingen en verleidingen te kunnen weerstaan. Je moet steeds keuzes maken; goede, minder goede, matige, slechte en zeer belabberde... die schade berokkenen aan je zelf en aan anderen. Die in je voordeel zijn... Er zijn onder de mensen slechteriken en goeierikken en van alles der tussenin... ook aardlingen en dieren kennen uitzonderingen, hoewel in hun inborst vaak zuiver en goed is.

Afwijkingen kunnen ‘natuurlijk’ zijn. Door aard en instinct van het schepsel. Dat gaat ook op voor de ‘anunnaki’ die mogelijk de zelfden zijn als de Draco’s en de Reptilians. Het is hun aard, hun karakter en instinct dat zo afwijkt van het onze. Aliens of ‘anunnaki’ zijn mogelijk de demonen die ons belagen, die onheilspellende vibraties voortstuwen die ons de haren overeind zetten, ons de stuipen op het lijf jagen en en ons doen huiveren als we koude tocht langs ons voelen trekken... of een putlucht ruiken uit een riool. We voelen ons niet lekkere en instinctief weten we dat het niet goed is; ofwel foute boel... en wegwezen of bidden om kracht. Als we liefdevolle sensaties ervaren en een weldadige warmte voelen weten we dat het goed is. Ik ken beide emoties en gevoelens.

Het kan vriezen en het kan dooien...

Op deze planeet, in deze 3D-materie-wereld hebben we te maken met verschillende manifestaties. De genen die we kunnen zien uiteraard... maar ook die we niet zien maar wel horen en ruiken... en voelen of proeven. In onze zichtbare wereld zijn de meeste manifestaties ons wel bekend. Het wordt al wat moeilijker als we lichtfenomenen zien of vliegende objecten die we niet kunnen thuisbrengen... of wezens die geen mensen zijn maar schimmige trilvormen of wazige verschijningen. En dan heb ik het over geesten en ook over kabouters en elfen. Daar moeten we aan wennen, daar praten we niet zo gemakkelijk over, omdat het buiten het denkraam van de meeste mensen valt. Vooral als het ‘wetenschappers’ betreft zoals je huisarts, de psycholoog...

die met je wil praten en met de ‘deskundigen’ die in verdere trajecten opduiken. Ook professoren en uiterst briljante wetenschappers op het gebied van de werking van de hersenen, vegen dergelijke ervaringen meteen van tafel... eenvoudigweg omdat zij denken en menen die af te kunnen doen als ‘waanideeën’, als hallucinaties en kinken in de kabel in het interne netwerk van de hersenen door geprikkelde zenuwen, door oververhitting en een te veel aan dit en een tekort aan dat. Wetenschappers geloven niet zo in ‘paranormale’ ervaringen en verschijningen. Dus worden de mensen die daar regelmatig aan bloot staan meewarig aangekeken. Wordt hen een pilletje of een kuurtje voorgeschreven en ‘u moet er maar mee leren leven’; http://youtu.be/xoVQs0GLIUg.

Licht en duister en het ‘twilight’ er tussenin

Toch zijn er duizenden, tienduizenden en waarschijnlijk ook wel honderdduizenden of miljoenen die meermalen iets hebben meegemaakt dat niet te verklaren valt. Buiten de genoemde manifestaties zijn er ook van ernstiger aard; als we te maken krijgen met demonen, met ‘poltergeisten’ en ‘abducties’ door buitenaardsen. Dat is van een andere orde dan het zien van je overleden poes, die je vanuit je ooghoek als trilvorm door de kamer ziet stappen, zoals ik meemaakte. Of het zien van een oud-collega, die gezeten op zijn fiets, voorbijrijd terwijl ik juist zijn overlijdens-advertentie aan het lezen ben... Mensen die te maken hebben met ernstige manifestaties, zitten voor mijn gevoel in de ‘twilightzone’... in de tussenwerelden.

Ik vermoed dat die ‘heftige’ manifestaties mogelijk zijn omdat er zwakke plekken aanwezig zijn in de afscheiding tussen licht en duister... en dan in de figuurlijke zin. Dat kan komen door de persoon zelf, maar mogelijk ook door de kracht van de entiteiten en de momenten in tijd en ruimte. Poltergeist-verschijningen hebben vaak te maken met een vaste plaats  of oord; een oud kasteel, een oud huis, schuur of andere plek zoals een begraafplaats... en de demonen trachten stoffelijk te worden om zich te kunnen manifesteren in onze 3D-tijdruimte. Ik heb eens meegemaakt dat er ‘iets’ op het bed sprong. Diep in de nacht voelde ik iets bij me komen... zoals ik dat gewend was van mijn kater Thijs en de latere poes Miesje. Die sprongen identiek op het bed.

Ik zie ik zie wat jij niet ziet...

Maar er was een groot verschil; datgene dat in die duistere nacht op mijn bed sprong greep me vast bij de beide enkels. Niet losjes maar in een stevige greep. Ik werd wakker, riep Toth en Jezus aan en zei; ‘Oprotten en wegwezen’... en ik trapte het van me af, met de benen gestrekt... en weg was het! In een andere duistere nacht voelde ik opeens dat er ‘iets’ naast me stond. Ik durfde niet te kijken en lag er met de rug naar toe. Het ‘iets’ werd groter en zwaarder en torende hoog boven me uit. Het stond naast mijn bed en het boog zich over mij heen. Ik voelde een zware zwarte kracht. Een onprettige energie, een bedreigende energie. Opeens begon het te drukken. Het duwde mij diep in het matras en ik voelde een enorm gewicht op me drukken.

Ook toen riep ik Toth en Jezus aan, trapte van me af en... het loste op. Deze ervaringen zijn niets vergeleken bij wat sommige anderen meemaken. Hun leven wordt beheerst door terugkerende entiteiten. Zij leven in angst en kunnen niet meer normaal functioneren. Hun werkelijkheid wordt aangetast door demonische krachten, door entiteiten die zich kunnen tonen en zich kunnen laten voelen en hen zelfs beschadigen, verkrachten en martelen. Wij hebben geen antwoord op dergelijke manifestaties. De heren hersenprofessoren natuurlijk wel; er zit een steekje los, er is een schroefje uit, der moet een draadje aan... maar dat zijn geen afdoende middelen natuurlijk. Wij leven de aanwezigheid op een planeetje, in een materie-wereld en...


xxx


xxx

Goed hè!

dat kunnen we behappen. Daar kunnen we mee leven. En waar we niet mee kunnen leven verdringen we naar de achtergrond. Nare ervaringen, onprettige ontmoetingen en de afschuwelijke dingen die mensen in oorlogen meemaken. Daar willen we niet bij stilstaan en toch blijven al die ervaringen jeuken en moeten we af en toe krabben en gaat de wond weer open. Gelukkig worden we steeds opnieuw geboren met een ‘gewist’ verleden. Anders zou hier aanwezig zijn niet mogelijk zijn. Mensen met het zogenaamde ‘meervoudig persoonlijkheids-syndroom’ hebben bijna altijd vreselijke dingen meegemaakt of gezien. Ze kunnen niet meer handelen. Zijn apathisch... en dan neemt een andere ‘sterker’ persoon het over. Onze ziel is opgebouwd uit...

‘Gestalten’, zoals Goethe dat zag. Latere psychologen; zoals de Duitsers Wolfgang Köhler en Max Wertheimer

introduceerden het Gestalt (totaalbeeld en meer dan de som van de samenstellende delen...) en wel in de vorm van ‘Gestalt-therapie’. Zij waren de eersten die zo werkten, maar Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) was hen een eeuw voor! Niet vanwege de ‘Gestalt-therapie’ maar wel van het fenomeen Gestalt. Ik heb het in een eerdere aflevering reeds verteld... Goethe stapte op een dag zijn werkkamer binnen... en zag zichzelf zitten. Dat was onmogelijk uiteraard, dus sommeerde hij het ‘doppel-Gestalt’ op te staan en te vertrekken. En dat deed zijn doppel-Gestalt dan ook!


xxx

Werkkamer van Goethe in de stad Weimar


xxx

Kleurencirkel en de symbolisering van het menselijke Geest- en Zieleleven...

Alles gaat op de harde schijf

Onze ziel zou dus meerdere ‘Gestalten’ hebben en dat zijn de eerdere levenservaringen. Dus na elke incarnatie komt er een Gestalt bij. Bij haperen van de leidende ‘Gestalt’, de huidige Gestalt, neemt een oudere en sterkere Gestalt het over. Mensen die aan het ‘meervoudig persoonlijkheids-syndroom’ leiden hebben hier mee te maken. Een ouder deel van de Ziel neemt het over. Specialisten spreken dan van een ‘meervoudig persoonlijkheids-syndroom’ dat het zelfde is als het totaal van de verschillende Gestalten; het totaal van de Ziel. Het ‘onderbewuste’ stuurt en schuift een sterkere Gestalt naar voren. Voor gewone mensen onbegrijpelijk. Veel mensen met het zogenaamde ‘concentratiekamp-syndroom’ hebben te maken met het ‘meervoudig persoonlijkheids-syndroom’.

Dan komt er een andere ‘zielekracht’ naar voren en die neemt het dan over. Soms wil een oudere naar voren gekomen Gestalt moeilijk wijken en terug in de ordening van de Ziel. Ziel in Kwando-oertaal wordt ZI.EL.> met de betekenis; ‘zuiver-elastisch’, ofwel de Ziel is zuiver en rekbaar (kan groeien). Omgekeerd is het dan LE.I.ZET.< met de betekenis; ’leven-essentie-zetten’, ofwel de Ziel ‘zet de levens-essentie’ neer. Je Ziel slaat de gegevens en informatie op. Elk leven is nieuwe informatie en dat komt allemaal op de ‘harde schijf’... die de Ziel vormt. ZI.EL.> is ‘zuiver en rein’, dus onbevlekt en met schoon blazoen, elastisch ook en LE.IZ.< is ‘levenskracht en levenslust’ gekoppeld aan ‘inzien’, aan ‘inzicht’ en ervaringen en die worden kennelijk...

Meer de volgende keer...

op de harde schijf bijgeschreven zonder de emoties die er bij horen. Op de harde schijf komst slechts een klinisch verslag van de ervaringen; ontdaan van de pijnen, emoties en dieper gevoelde krachten als woede, blijdschap, verdriet en vreugde. Vriend Goethe schreef onder andere het verhaal van Faust. Zijn belangrijkste werk. Professor Faust wil hoger en meer en gaat een pact aan met Mephisto (de Duivel) om meer kennis te verwerven. Het is de strijd der polen, de polemiek... en ook professor Faust ervaart de beide tegenstellingen ‘licht en duister’, goed en kwaad’ en wit en zwart. Polariteiten die zich overal en altijd manifesteren. En wij zouden kunnen stilstaan bij diegenen die gekweld worden door entiteiten en demonen en hen ‘licht, liefde, kracht en energie’ wensen. Amen.

Evert Jan Poorterman

Delen tekst zijn overgenomen uit de Statenvertaling van het Nederlands Bijbelgenootschap Haarlem - 1987 (350 jaren Statenvertaling 1637-1987). Ik dank Carolus Verhulst; oprichter van Uitgeverij Mirananda te Wassenaar, voor het uitgeven van Sitchin's boek en voor zijn bijdrage als vertaler van de tekst, mijn ouders, mijn gidsen en onderzoekers en schrijvers als Immanuel Velikovsky, Erich von Däniken, Robert Charroux, Zecharia Sitchin, Alan Alford, Ernst Gideon, Iman Wilkes, de schrijvers danwel samenstellers van het Oera Linda Boek en tal van andere pioniers zoals Jan van Gorp (Iohannes Goropius Becanus, geboren te Hilvarenbeek, 1518-1572), Simon Stevin van Bruggen (Brugge, 1548-1620), Berend Willem Hietbrink (Maastricht 1943-...), Hylke Welling (1933 - ...), Michel de Nostradame (St. Rémy, 1503-1566), Pieter van der Meer en Alex Onbekend en Ansi mijn mentor en taalmeester en anderen die mij inspireerden...

Voor vragen en/of suggesties kun je Evert Jan rechtstreeks mailen op evertjan(apestaart)niburu.co

EVERT JAN POORTERMAN/NIBURU.CO

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl