We horen en zien niet meer zoveel in het nieuws over de situatie op een aantal eilanden in het Caraïbisch gebied, maar er spelen zich dramatische taferelen af.

Zo is er op het eiland Puerto Rico, waar miljoenen mensen wonen, nog steeds zo goed als geen stroom en zitten de ziekenhuizen met de handen in het haar, want de brandstof voor de generatoren raakt op.

 
Mensen die op het eiland Puerto Rico wonen dat werd getroffen door orkaan Maria hadden zich waarschijnlijk enkele weken geleden ook niet voor kunnen stellen dat ze enige tijd later als het ware teruggeworpen zouden worden naar de Middeleeuwen.

Net zoals het voor mensen hier bijna niet voor te stellen is om te moeten wonen in een land waar (tijdelijk) geen elektriciteit beschikbaar is. Alles, maar dan ook echt alles in onze huidige maatschappij draait om elektriciteit.

Nog steeds is een heel groot deel van Puerto Rico er volledig van verstoken en in een dichtbevolkt gebied zoals dit eiland, begint dit nu voor immense problemen te zorgen. De schuilplaatsen waar mensen naartoe gingen om de orkaan te overleven raken door hun voorraden heen.

Daarnaast is er nog een acuut probleem en probeert men in alle haast 70.000 mensen te evacueren omdat die dreigen te verdrinken doordat een stuwdam het heeft begeven.

De grootste problemen echter schijnen zich voor te doen in ziekenhuizen, waarbij de generatoren nog wel wat stroom geven, maar de diesel die nodig is om die te laten draaien begint ook snel op te raken. Men probeert nu een aantal dringende gevallen te evacueren zoals een klein meisje dat twee weken voor de orkaan is geboren met een hartafwijking. Het plan was dat ze in Puerto Rico een operatie zou ondergaan, maar al dat soort dingen kunnen nu geen doorgang meer vinden.

Het beeld dat je ziet op het eiland is er één die spookachtig aan doet. Lange rij mensen die proberen wat brandstof te bemachtigen zodat ze een generator kunnen opstarten. Mobiele telefoon, internet en alles wat daaraan is gekoppeld zoals e-mail is compleet verdwenen. De "ouderwetse" radio is weer de voornaamste bron van informatie geworden.

Wanneer er broodnodige voorraden naar ziekenhuizen worden getransporteerd, dan gebeurt dit onder gewapende begeleiding om op deze manier plunderaars op een afstand te houden. Behalve dat de brandstof voor de generatoren in ziekenhuizen begint op te raken, zijn veel van die generatoren in een zodanig slechte staat dat ze al na korte tijd de geest hebben gegeven.

Weer een ander probleem is dat het verplegend personeel en dergelijke van ziekenhuizen geen brandstof meer heeft om op en neer te reizen tussen huis en werk. Wachten bij een pompstation op wat benzine kan wel zeven uur in beslag nemen en dan nog heb je geen garantie dat je wat krijgt.

Zelfs patiënten die in principe het ziekenhuis zouden kunnen verlaten, worden gedwongen om te blijven, omdat er niemand te bereiken is die hen op kan halen.

Een ander fenomeen dat zich voordoet is dat er een economie ontstaat die draait op alleen contant geld. Zelfs winkels die (via generatoren) nog wel beschikken over stroom en communicatielijnen accepteren geen credit cards en dergelijke meer, alleen nog contant geld.

In feite heeft het eiland nu weer een soort economie zoals je die zag begin jaren vijftig. Bij een aantal banken die voor een deel weer operationeel zijn, vormden zich lange rijen mensen voor de pinautomaten, op zoek naar contant geld. Naast contant geld nemen in sommige afgelegen gebieden mensen ook weer hun toevlucht tot de aloude ruilhandel.



Ook hier zien we exact hetzelfde soort scenario zoals op Sint Maarten en dat is een zeer klungelige hulpverlening vanuit Amerika en mensen die het eiland niet kunnen verlaten.

Zo vertelde de arts van de baby met de hartafwijking dat hij speciaal toestemming nodig had van de autoriteiten om dit kind te mogen laten vertrekken en ook andere mensen die weg willen krijgen te horen dat wanneer ze niet nu al een ticket hebben ze niet voor 4 oktober weg komen.

Dergelijke verhalen hoorden we natuurlijk ook uit Sint Maarten, waar we eerder een artikel over publiceerden met informatie afkomstig van John Baselmans.

Voor de laatste stand van zaken in Sint Maarten, volgt hier een update, afkomstig van de site van Baselmans.

St.Maarten onder Curatele gesteld door Nederland na Orkaan Irma?

Met het excuus, if you ain’t Dutch, you ain’t much wordt St.Maarten maar even politiek onder curatele gesteld, door de politieke gangsters uit Den Haag.

Zolang de wederopbouw op St.Maarten zal plaatsvinden op het totaal vernietigde eiland, hebben de bewoners en dus de democratie niets meer in te brengen. Nederland vertrouwt de wederopbouw van St.Maarten niet aan de lokale bevolking en/of politici.

Het naar corrupt riekende demissionaire kabinet in Den Haag, gaat een hoge commissaris aanstellen die een ‘speciaal’ hulpfonds moet gaan beheren op de bovenwindse koloniale eilanden. De aangewezen dictator zal dan gaan bepalen wie er in aanmerking komt voor ondersteuning en/of welke bedrijven betrokken mogen worden bij de uitvoering van de wederopbouw.

Den Haag geeft de voorkeur aan de dergelijke constructie om te voorkomen dat er ergens anders wat aan de strijkstok blijft hangen. Minister Plasterk vreest dat bij gebrek aan toezicht de solidariteit binnen het Koninkrijk teniet zal gedaan worden volgens een artikel in het AD.

Volgens Plasterk is de omvang van de opgelopen schade nog niet in kaart gebracht en moet ook nog worden vastgelegd welk deel de verzekering zal ophoesten. Volgens Martin Oniel van de Guardian keren zij maximaal 3% uit aan de verzekerden. De premies gaan terzijde wel met onmiddellijke ingang omhoog werd er terstond medegedeeld.

Ook verwacht Plasterk dat Curacao en Aruba een financiële bijdrage moeten gaan leveren, maar dit moet nog met de betrokken regeringen worden overlegd en/of doorgenomen worden? Vooral Curacao kan dat zeker niet aan, omdat het al kampt met een aanzienlijk budget tekort door roekeloze investeringen in hospitaal en de onnodige bouw van de tweede megapier.

Volgens Plasterk, moet toerisme moet zo snel mogelijk weer op gang worden gebracht, zodat de getroffen eilanden weer zo snel mogelijk op de eigen benen kunnen staan is de motivatie. Zolang de toerisme sector belastingen mag vermijden/ontwijken blijft dat natuurlijk een fatale illusie voor de eilanden.

De NL’se demissionaire minister durfde verder nog geen schatting te geven over het bedrag wat tot nu toe in de noodhulp is gaan zitten. Het is nog steeds alle hens aan dek, volgens de redders uit Den Haag.

Op het Franse gedeelte van St.Maarten wordt en minder gesjoemeld met de zielen van de getroffenen. Daar is onvoorwaardelijk al $1.2 miljard beschikbaar gesteld voor de wederopbouw!

Vergeet niet, de absolute maffia top zit op Curacao en ze willen hun hoofdkantoor st Maarten behouden. Het koninklijke goud moet veiliggesteld worden.

Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl