De waarheid is niet tegen te houden

Zelden is er meer en zwaarder geschut ingezet in ons land om een doofpot gesloten te houden dan met de moord op Marianne Vaatstra.

In een land waar de leugen waarheid is, wordt alles uit de kast getrokken om Wim Dankbaar de mond te snoeren en gaat nog steeds alles en iedereen voorbij aan het ware motief.


Het was de afgelopen dagen overal in media te lezen en te horen.

De rechter heeft Wim Dankbaar een contactverbod opgelegd voor wat betreft de moeder van de vermoorde Marianne, Maaike Vaatstra, en daarnaast moet hij een aantal rectificaties plaatsen op zijn website.

Wat opvalt in het vonnis is het volgende:

Ook moet hij drie maanden lang een rectificatie boven zijn website plaatsen, om aan te geven dat Maaike Terpstra geen brieven aan hem heeft geschreven. Hij moet onder meer schrijven dat 'de daarin opgenomen lofprijzingen aan mijn adres in werkelijkheid door mijzelf verzonnen en opgeschreven zijn'.

De dag na deze uitspraak verscheen er een video van Micha Kat die zei dat we hiermee een krankzinnige situatie hadden bereikt van iemand die op zijn website moet gaan verklaren dat brieven nep zijn, terwijl ze wel degelijk echt zijn.

Echter, niet veel later verscheen er een nieuw bericht bij Kat waaruit bleek dat die brieven in kwestie inderdaad nep waren en door Wim Dankbaar zelf geschreven.

Als verklaring voor deze handelswijze ontvangt Micha Kat een e-mail van Dankbaar waar onder andere het volgende in staat:

Het is ook mijn belang om aan te tonen dat Moszkowicz niet Terpstra vertegenwoordigt en mij daarmee schade toebrengt. Dan staat het mij vrij als columnist om op een ludieke, krachtige manier haar echte mening weer te geven middels fictieve brieven van Terpstra, in een stijlvorm waarvan het voor iedereen direct duidelijk is dat deze fictieve brieven niet door Terpstra zelf zijn geschreven. Bovendien zeg ik dat er ook nog eens bij.

Feit is dat wanneer je als onderzoeker door mensen serieus genomen wilt worden en betrouwbaar, dan ga je niet nepbrieven schrijven uit naam van iemand anders. Ook al heb je daar een hele goede uitleg voor, het schrijven van brieven uit naam van iemand anders is niet iets dat je, zeker als onderzoeker, doet.

Doordat Dankbaar dit wel heeft gedaan, heeft hij niet alleen zijn eigen zaak, maar ook de alternatieve media in z'n geheel toch wel behoorlijk voor schut gezet. Want, een gegeven is natuurlijk dat wanneer iemand in staat is om nepbrieven uit naam van iemand anders te schrijven, deze ook heel goed in staat is om andere nepdingen te schrijven. Kortom, door nepbrieven uit naam van Maaike Terpstra te schrijven heeft Wim Dankbaar als onderzoeker iedere betrouwbaarheid verloren.

Dat is jammer, heel jammer, want met heel veel dingen zit Dankbaar absoluut op het goede spoor.

Hij heeft honderd procent gelijk dat Marianne niet is vermoord door boer Jasper Steringa. Zijn artikelen en boeken staan vol met legitiem bewijsmateriaal over dat we met het officiële verhaal worden voorgelogen.

Dus, waarom moet Dankbaar nepbrieven gaan maken terwijl hij zoveel echt bewijs in handen heeft en daarbij de mainstream media volledig in de kaart spelen?

Daar komt dan nog het volgende bij en dat is dat wij enkele weken geleden een aantal artikelen schreven over dat gezien de verwondingen van Marianne Vaatstra je niets anders kunt concluderen dat zij ritueel is geofferd.

En wanneer dat het geval is, dan is dat zeker niet gebeurd in een krakkemikkige caravan op een asielzoekerscentrum, maar in een veel geschiktere locatie zoals bijvoorbeeld Fogelsanghstate.

Wim Dankbaar reageerde daarop naar ons als door een wesp gestoken met de mededeling dat wij hem op deze manier niet echt hielpen. Waarop wij antwoordden dat wij het zien als onze plicht om te schrijven over het motief, omdat dit in onze ogen, mede gezien de verwondingen van Marianne, te weinig of helemaal niet wordt gedaan.

Daar kwam het volgende op terug:

Je hoeft je niet te onthouden te schrijven over het motief. Maar wel van fantaseren a la Micha Kat.

Dit is zooo schadelijk. Ik heb een verklaring van Faek dat de moord is gepleegd in de caravan van Wolfgang en dat zijn jullie nu aan het onderuit halen met wilde ongesubstantieerde fantasieen. Met zulke vrienden heb ik geen vijanden nodig.


Wim Dankbaar beweert inderdaad in het bezit te zijn van een dergelijke verklaring, maar in hoeverre is die verklaring betrouwbaar gezien al het bovenstaande? Komend van iemand die dus brieven verzint en opstelt uit naam van derden.

Bij Micha Kat kwam het volgende e-mailbericht binnen:

De drie verklaringen, waar Dankbaar al honderd keer naar heeft verwezen zijn ook fake.

Om Hans Mauritz een hak te zetten publiceerde hij toen hij dronken was de reactie van één van de drie "getuigen", hier:

Toen hij de volgende dag een beetje nuchter was, heeft hij het snel gewist, maar het geheugen van internet is ijzersterk: 'Wat de heer Mauritz over mij heeft geschreven in een boek over de moord op Marianne Vaatstra, is totaal niet waar.

De verklaring die hij aan mij toeschrijft heb ik nooit gedaan en al helemaal niet onder ede bij een notaris. De heer Mauritz is gewoon een fantast en oplichter die alles heeft verzonnen, zijn Co.-auteur Wim dankbaar heeft bedrogen en verder alle lezers van dat boek.\' Ga zo door, voor al onze truth, freedom & happiness :)


Alles, maar dan ook alles, wijst in de richting van een rituele moord op Marianne Vaatstra die waarschijnlijk is gepleegd in Fogelsanghstate of buiten in het vreemde driehoekige bos.

Dat heeft niets te maken met wilde fantasieën zoals Wim Dankbaar stelt, maar alles met logisch denken en bewijs interpreteren. Marianne was dusdanig verwond en verminkt dat dit nooit of te nimmer door een toevallige en bovendien, zo wordt gesteld, impulsieve lustmoordenaar kan zijn toegebracht. Dit was goed gepland.

Er zijn talloze aanwijzingen zoals prikjes in haar bovenbeen tot haar handen die geboeid waren, wat allemaal wijst op een rituele moord, uitgevoerd door mensen die vaker met dit bijltje hebben gehakt, zulks ook bevestigd is door experts.

Alleen al deze feiten tonen aan dat het niet een asielzoeker was die haar om het leven heeft gebracht, iets waar Dankbaar maar op blijft hameren. Ali Hassan zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld bij haar dood, waarschijnlijk als gecharterd hulpje van de Duitser Ludger Dill.

De vorige eigenaar van de museumboerderij was Jan Cloppenburg en het was ook op het terrein van die museumboerderij waar volgens meerdere bronnen de zogenaamde pipowagen van de Duitser Ludwig Dill stond. Het schijnt dat Jan Cloppenburg ook de eigenaar was van de fiets die op de Keningswei werd aangetroffen. De grote (heren)fiets die door Marianne gebruikt zou zijn om naar huis te fietsen.

Een veel waarschijnlijker scenario is dat Ali Hassan na het ritueel en de moord heeft meegeholpen het lijk te dumpen op de plek waar ze is gevonden. Dat Dill na het dumpen van het lijk pijlsnel is weggereden om zo snel mogelijk van die auto af te komen en dat het de bedoeling was dat Ali Hassan de fiets van Jan Cloppenburg zou gebruiken om terug te fietsen naar de museumboerderij.

Echter, toen Hassan zich realiseerde in welk wespennest hij zich had begeven en met wie hij eigenlijk te maken had, is hij zich een hoedje geschrokken. In plaats die fiets te pakken, heeft hij in paniek gebeld naar het AZC en gevraagd of hij nog met iemand kon meerijden naar Leeuwarden om zo snel mogelijk te maken dat hij wegkwam van deze situatie.

Dat is ook de reden dat hij onder het bloed zat en in een soort shocktoestand verkeerde. Iets dat door verschillende getuigen wordt bevestigd. Ja, hij is dan medeplichtig aan die moord, maar niet de hoofddader.

Kortom, het één hoeft het ander niet uit te sluiten en Wim Dankbaar zit voor een heel groot deel op het goede spoor, maar zoals vastgesteld, ontbreekt in zijn theorie het motief volkomen en weigert hij daar ook pertinent op in te gaan.

Wanneer er, zoals ook Dankbaar zegt, meerdere mensen bij deze moordpartij betrokken zijn en Marianne in een auto wordt meegenomen, dan gaat het om iets meer dan alleen maar een simpele ruzie van Marianne met een asielzoeker.

Als dan ook nog de verwondingen zo schokkend zijn als bij Marianne het geval was, dan moet je toch qua motief en uitvoering aan een meer professionele set-up denken, zoals bij dit soort rituele offerfeesten van de elite het geval is.

Niemand heeft misschien het totale beeld, maar als we alle feiten naast elkaar leggen, dan zal uiteindelijk de complete waarheid boven tafel komen.
Bezoek ook eens gezondheidswebwinkel Orjana.nl